Өлең, жыр, ақындар

Ей, өмір!

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1507
Балалықты жоқтаумен жыл ұрлаған,
Өтіп бара жатырмын жиырмадан.
Сияқтымын ұйқыдан жаңа оянып,
Таңертеңгі төсегім жиналмаған.
Не көрсем де сорымнан көремін мен,
Осып жібер жонымды көк өріммен.
Сәске түсім болса да қозы-лағым
Ағытылмай жатыпты-ау көгенімнен.
Көк өріммен жонымды осып жібер,
Кеудеме кеп құйылсын тосын жігер.
Түтетейін өзімше түтінімді,
Ей, өмір, қазан-ошақ, қосымды бер!

1970



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мүскін пенде

  • 0
  • 0

Мүскін пенде, өзіңді-өзің сонша неге қинадың,
Жүрегіңде болмаған соң аузыңдағы иманың?
Астан-кестең тасығанда аласұрған замана,
Салындыдай суға кетер бұл бес күндік жиғаның.

Толық

Арман

  • 0
  • 1

Атқан таң, шыққан күндей жайнап алдан,
Дариға, алтын дәурен қайда қалған?
Айналған айдын көлді жалғыз аққу –
Адасқан абайсызда қайран арман!

Толық

Өзімен өзі қайғылы

  • 0
  • 0

Қанаты сынған көбелек,
Отырсың әрең қалтылдап.
Жүруші ең көкте әуелеп,
Танадай болып жалтылдап.

Толық

Қарап көріңіз