Өлең, жыр, ақындар

Бала едім...

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1046
Бала едім кеше ғана сасыр мінген,
Жосылтып жалаңаяқ жасыл қырмен.
Жігіттік жайлауында енді, міне,
Оңаша отау тігіп жатырмын мен.
Басымнан ұшпайтындай бақ-дүние,
Ризамын баянды өткен бар күніме.
Шағымда шаршы топта бір шапсам-ау,
Жүйріктей келіп алып зар күйіме.
Бұйырар қайда болсын бір сыбағам,
Жастығым – жан серігім жүрсін аман.
Барады сағыныштан қаным кеуіп,
Өртеніп от өзегім жырсыраған.
Жанымның бұлт тұмшалап жал-құздарын,
Көңілдің көшін арттым жалғыз-жарым.
Толассыз төгіп өтші, көк нөсерім,
Желкілдеп желге ойнасын жалбыздарым.
Сәбидей бесігінде ерте күлген,
Өзегін сезімдердің өртедім мен.
Ай нұры, қонақта кеп қабағыма,
Арулар ақ жүзінен мөр төгілген.
Арманға адам қашан қылар нысап,
Арқаға айлар қамшы ұрар қысап.
Шығады даусы қайдан шаттығымның,
Шулаған шың басында ұлар құсап?
Қайрамай қайратымды намысым құр,
Аударып, асау өзен ағысын бұр.
Шайқасып қиындықтар меніменен,
Шыдасаң, шынарымды тағы сындыр.
Қиыс сап құшақтасқан дос арасын,
Қияда құйысқаным босамасын.
Құр аттай қырларымда құйындатам,
Құлатпай қызығымның босағасын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамшыдай-ақ...

  • 0
  • 0

Кең даланы кесіп өтіп жол жатыр,
Қалың зират – үнсіз қала жонда тұр.
Қара жолда көп жыл жортқан жолаушы,
Сол шаһарға тұрақтауға келді ақыр.

Толық

Басыңды сақта

  • 0
  • 0

Баянсыз мынау заманда,
Базарға барып бақ сынар.
Саудасыз нәрсе адамға
Еш жерде, бауырым, жоқ шығар.

Толық

Қым-қуыт қала

  • 0
  • 0

Жалғасқан дүние, алмасқан өмір,
Сырыңды қойдым ұға алмай.
Құлазыр кейде марғасқа көңіл,
Құдыққа түскен құландай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар