Өлең, жыр, ақындар

Қобыз

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2420
Дала бір жұлдызы жоқ қаралы аспан,
Көгінде ана зарлап, бала адасқан.
Үміт бір шала-жансар ақсақ киік,
Тағдыр бір асау құнан ала қашқан.
Күл болып ошақта оттар сеніп қалған,
Сұп-сұр боп бұлт адырда өліп қалған,
Аруана ауыр жүкті көтере алмай
Арқаның сауыры да шөгіп қалған.
Жер — жетім ыңыранып көз ілмеген,
Жел — жесір бебеу қағып безілдеген.
Көшкен ел сурет боп қатып қалған,
Түтіні тіршіліктің сезілмеген.
Кең дала, айдау жазық, кәрі адырлар,
Мұңлы өзен, сұрғылт аспан, қара құмдар...
Тізілтіп өтіп жатсың жолы ұзын қыр,
Ойнашы Ықыластың қобызын бір.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тақташ

  • 0
  • 0

Өлермін де
Ұмытылармын деп,
Бекер,жүрек,жанасың.
Тамбов ормандары

Толық

Көгершін

  • 0
  • 0

Сөгіп қара түн өлкесін,
Күн шұғыласын шашқанда.
Хабар тасып көк көгершін,
Көтерілді аспанға.

Толық

Мәңгілік оты

  • 0
  • 0

Тарихын талай жас жаттап,
Болатын талай жылға аңыз.
Бір мұнара асқақтап,
Аспаннан қарап тұр жалғыз.

Толық

Қарап көріңіз