Өлең, жыр, ақындар

Жанның оты

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 556
Тиіп кетсе бунап тұрған сезімге от,
Тиіп кетсе қурап тұрған төзімге от,
Абайсызда лап ететін кезім көп,
Арпалысып өзімменен өзім боп.
Бұл тірліктің құпиясы мол қандай,
Жүре алмайсың шаттанбай да долданбай.
Өртенемін оңашада дауылдап,
Аралдағы жан баспаған ормандай.
Жел ұйтқыса желіктіріп бүйірден,
Шоқ шашырар жалынымнан үйірген.
Өртенемін өрши түсіп сәт сайын,
Көпке дейін өзгермей сол күйімнен.
Ойламаңыз оп-оңай-ақ өшер деп,
Жанның оты – жалғандағы кеселді от.
Өзге түгіл, сөндіре алман өзім де,
Сөндірмесе ғаламат бір нөсер кеп.

1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегіммен жеке қап...

  • 0
  • 0

Жан емеспін үйренген сөзін бұлдап,
Өзгеге емес, өзіме өзім қымбат.
Жанарымда мөлдіреп жарық дүние,
Көз алдымда тұнады көгілдір бақ.

Толық

Күнгейге түскен қардай

  • 0
  • 0

Алысты жүйрік көңіл арман етер,
Адымдап оған қайсы пенде жетер?
Қанаты қайырылғанша қайран үміт,
Құйындай жел көтерген дөңгелетер.

Толық

Жыр-байғазы

  • 0
  • 0

Нәсілінен дарыған,
Уызынан жарыған,
Тұмарланған тарланым,
Тай күнінен топ жарып,

Толық

Қарап көріңіз