Өлең, жыр, ақындар

Мен Тәңірі тұтсам да

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 722
Жетегінде қиялдың,
Ердім елес соңынан.
Кейде өзімнен ұялдым,
Өз құнымның жоғынан.
Мұнарасы Мысырдың
Көрінгендей елірдім.
Қашпай қалған қысырдың
Уызына семірдім.
Бар­жоғымды ұмытты
Жүйрік жылдар желқуық.
Ұшып­қонған үмітті
Жете алмадым мен қуып.
Таң атқанға – күн батқан,
Тірі жан бір өлмей ме?
Сөз сауғанға тіл­жақтан,
Берсе, маған бермей ме?!
Жыр баласы – жетімек,
Мен Тәңірі тұтсам да.
Жарқ етпеді көкірек,
Найзағайды жұтсам да!
Шамырқанған көңілде
Шаңқылдайды ақ бүркіт.
Көмейімнен өмірге
Кетсем бе екен от бүркіп?!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Емшек емер бала емен

  • 0
  • 0

Емшек емер бала емен,
Тартып міндім ат жалын.
Найза сабы – қара емен,
Қарпып ұстар шақтамын.

Толық

Санына садақ ілдірмей

  • 0
  • 0

Санына садақ ілдірмей,
Сағым боп ақты күндерім.
Сақтадым сабыр білдірмей,
Сырымды ұғар кім менің?!

Толық

Көк дауылдар, қайдасыңдар, бермен кел

  • 0
  • 0

Көк дауылдар, қайдасыңдар, бермен кел,
Тереңдегі толқынымды тербеңдер.
Қалғымасын менің ояу көңілім,
Сілкілеңдер, бір сәт тыным бермеңдер.

Толық

Қарап көріңіз