Аспандағы қоштасу
- 0
- 0
Көк аспанның көкірегі гүр етті,
Аяп кеттім аспандағы жүректі.
Күркіреген күннің дауысын бір естіп,
Жердің бетін жасын қарыды,
Кімсің?
Сен өзі кімсің осы,адамбысың?
Шарлайсың ба,
шынымен ғалам ішін?
Мен секілді сағынып бәз біреуді,
Бір-ақ сәтте,
жек көре аламысың?
Түсінбедім, жынсың ба,
перісің бе?
Келмей-ақ қойдық осы
келісімге.
Қу жаныңды жүрмісің
Қуыртпалап,
Сыйдыра алмай,
адамның терісіне.
Қос жанарың
арыңдай айнаң ба еді?
Кімнен тудың және де
қайдан келдің?
Мен секілді таңдарда
жаратқанға,
Жалғызсырап
алақан жайған ба едің?
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жағалаудағы жыр
- 0
- 0
Жұлдыз болсам мен егер,
Аспанға алаңдамай,
Асығып ағар едім саған қарай...
Көк Каспий,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Расул
Мықты -
Алма
Керемет -
ҰЛЖАН
Өте керемет өлең
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі