Өлең, жыр, ақындар

Анамен сырласу

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 880
Даладай кемелімсің,
Сырласым, сенерімсің!
Мен сенің бас иемін өрең үшін!
Қиналсам түсіме ендің,
Өзіңдей түсінер кім?
Желіде құлының боп кісінедім!
Үкілі бесігімде,
Үйреттің кешірімге,
Мен сенің бас иемін, Есіміңе!
Бақытты кешкен күнім,
Күнім боп төккен нұрын.
Сыйладың өмірдің сен,
Мөп-мөлдірін.
Жаулығың желбірейді,
Жүрегім елжірейді.
Балаңмын есейсем де,
Енді мейлі!
Тап-таза тілегің мен,
Айналдым жүрегіңнен.
Сен барда мен күдіксіз,
Күле білгем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мизам шуақ

  • 0
  • 0

Сап-сары жапырақ
Сап-салқын Жалын ғой.
Өн бойын өрт шалып
Құлаған.

Толық

Астана

  • 0
  • 0

Самұрықтың қанатынан сау етіп,
Қиял тамды санама!
Хан тоқтаған Қараөткелге тәу етіп,
Тізе бүкпей, бола ма?

Толық

Әжім

  • 0
  • 0

Көңіліңе қонақтаған,
Ол қандай кірбің еді?
Көзіңде неге сенің,
Үнемі мұң жүреді?

Толық

Қарап көріңіз