Өлең, жыр, ақындар

Семейдегі сөз

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 841
Шақырған сауыққа да, сайранға да,
Дүние неге теріс айналды, аға?!
Әкенің қасиетін біле бермес
Шешенің уызына тойған бала.
Сырғыса сынаптай сыр тереңдегі,
Наз қиын наласы көп өлеңдегі.
Болсаңыз нар қарағай белеңдегі,
Бұтағың емес пе едім төмендегі.
Қаңғытса шартарапқа тірлік қамы,
Қазақтың қайда тамбас кіндік қаны.
Жігіттің маңдайынан сор арылмас,
Жүректің тазармаса кір жұққаны.
Жұтпасақ ащы зардың уын балдай,
Тәттіден таңдайымыз уылғандай.
Өзіміз отқа кірмей кімге дәрі
Сөзіміз майдан қылшық суырғандай.
Санаумен шыққан күнді, туған айды,
Көз жасы бұл ғасырдың құрғамайды.
Жамайтын өз жыртығын өлермен көп,
Япыр­ау, ел жыртығын кім жамайды?
Жол түсіп келіп қалдық, аға, мұнда,
Семейдің топырағы табаныңда.
Кенеттен дауыл тұрса таңданбаңыз,
Алланың алақұйын заманында!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңғы толғаныс

  • 0
  • 0

Таңда мені тербейді арман,
Ой көзінен от өріп.
Жүргендеймін сөнбей қалған
Түн жұлдызын көтеріп.

Толық

Кербесті

  • 0
  • 0

Кербесті, күпшек санды, күдері бел,
Құйғытсам, кекіліңді түреді жел.
Көп ешкім тұрпатыңа көз салмайды,
Тұлпардан үзгені ме күдерін ел?

Толық

Дыбысыңды естимін

  • 0
  • 0

Досым жоқ деп налыма, дос дегенің баршылық,
Досқа қызмет еткенің – сүйіп тапқан жалшылық.
Қаңсығанда тамыры судан көріп таршылық,
Зар еңіреп жылайды жалғыз - ­жарым талшыбық.

Толық

Қарап көріңіз