Өлең, жыр, ақындар

Семейдегі сөз

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 763
Шақырған сауыққа да, сайранға да,
Дүние неге теріс айналды, аға?!
Әкенің қасиетін біле бермес
Шешенің уызына тойған бала.
Сырғыса сынаптай сыр тереңдегі,
Наз қиын наласы көп өлеңдегі.
Болсаңыз нар қарағай белеңдегі,
Бұтағың емес пе едім төмендегі.
Қаңғытса шартарапқа тірлік қамы,
Қазақтың қайда тамбас кіндік қаны.
Жігіттің маңдайынан сор арылмас,
Жүректің тазармаса кір жұққаны.
Жұтпасақ ащы зардың уын балдай,
Тәттіден таңдайымыз уылғандай.
Өзіміз отқа кірмей кімге дәрі
Сөзіміз майдан қылшық суырғандай.
Санаумен шыққан күнді, туған айды,
Көз жасы бұл ғасырдың құрғамайды.
Жамайтын өз жыртығын өлермен көп,
Япыр­ау, ел жыртығын кім жамайды?
Жол түсіп келіп қалдық, аға, мұнда,
Семейдің топырағы табаныңда.
Кенеттен дауыл тұрса таңданбаңыз,
Алланың алақұйын заманында!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екі туып келмейсің

  • 0
  • 0

Дүние сыры бір ғана құдайға анық,
Түн айналып келеді, күн айналып.
Қайта тұнар тасыған асау өзен,
Арнасынан шалқыған лайланып.

Толық

Әбіштің Шұғамен қоштасуы

  • 0
  • 0

Шұғажан, қош, аман бол оралғанша,
Қапыда кетіп барап, амал қанша?
Алысар арпалысып сүйген жүрек,
Түнекке мәңгі­-бақи қамалғанша.

Толық

Ойға батып...

  • 0
  • 0

Білем де тірліктің бір тоқырарын,
Опынып ойға батып отырамын;
Қойылар қандай күйде құлпытасым,
Бұйырар қай қиырдан топырағым?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар