Қайырылмас өлім кемесі
- 0
- 0
Табытта жатыр ақынның абзал денесі,
Табыт па, сірә, өмірдің ақтық елесі?
Кетеді қазір ғайып боп көзден бұлдырап,
Қаралы табыт – қайырылмас өлім кемесі.
Өмірімді қияр едім
Ұсынар ем жүрегімді мен саған,Оты сөнген сорлы жүрек мұпмұздай.
Көңіл түбі жарық сәуле аңсаған,
Қара түнде үңірейген тік құздай.
Өмірімді қияр едім көз жұмып,
Қысқа өмірдің жетер жері қалды азақ.
Қурапсолған үмітімді сөз қылып,
Көрінгенге болып қайтем мен мазақ?
Екі басқа әйел мұңы, ер мұңы,
Бастан кешкен оның жайын сұрамас.
Ыстық сезім шарпуына ендігі
Көп өртенген менің жаным шыдамас...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Тозбайтын шапан жаптым
- 0
- 0
Елім деп ет жүрегі елжіреген,
Жақсы аға, жаны таза мөлдіреген.
Жетпістің жотасына шықтың, міне,
Ту тігіп жеті тауға желбіреген.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі