Өлең, жыр, ақындар

Бұлдырайды елесі

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 611
Күн қылтиып көрінсе ай шөгеді,
Қара бұлттың көбесін жай сөгеді.
Әлдеқашан жұғынын ит жалаған,
Қаңсып жатыр жылдардың майшелегі.
Бұлдырайды елесі бұрынғының,
Жұртта қалған жүн­жұрқа жұлым­жұлым.
Көкжиектен арғыны көрсетпейді,
Құрып тастап келешек шымылдығын.
Тіл үйіріп таңдайға тамған шырын,
Емексітіп жетелер алдамшы күн.
Жанға қатер төнерін қайдан білсін
Тәтті балға қанатын малған шыбын.
Бөлеп тұрса тіршілік сәулесіне,
Бұйырған дәм таусылмас пендесіне.
Бұл жалғанның әлегін елең қылмас,
Салып қойған азапты әуресіне.
Түзу түссе Тәңірдің көзі кімге,
Күлкі ойнайды өмірдің езуінде.
Тұңғиығын тағдырдың болжау қиын,
Төңкеріліп түспесе өзі бірде...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Ел» деп жүріп

  • 0
  • 0

Ел деп жүріп, шөлдеп жүріп, ағып түсті бір ақын,
Атамекен сағынышы тербетумен мұратын.
Жырларынан Баянөлке тауларының лебі есіп,
Былғанбаған Бұлғын суы сылдыр қағып тұратын.

Толық

Жүрегім менің бұлқынды

  • 0
  • 0

Тәтті ғой өмір адамға,
Татпаған дәмнің бәрі – арман.
Жүрегім менің әманда
Бұлқыну үшін жаралған.

Толық

Жан дауысы

  • 0
  • 0

Жан дауысы
Қаратаудың көш келеді басынан,
Қаратаудың зар шығады тасынан.
Несіпбек Айтұлы

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер