Өлең, жыр, ақындар

Бұлдырайды елесі

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 675
Күн қылтиып көрінсе ай шөгеді,
Қара бұлттың көбесін жай сөгеді.
Әлдеқашан жұғынын ит жалаған,
Қаңсып жатыр жылдардың майшелегі.
Бұлдырайды елесі бұрынғының,
Жұртта қалған жүн­жұрқа жұлым­жұлым.
Көкжиектен арғыны көрсетпейді,
Құрып тастап келешек шымылдығын.
Тіл үйіріп таңдайға тамған шырын,
Емексітіп жетелер алдамшы күн.
Жанға қатер төнерін қайдан білсін
Тәтті балға қанатын малған шыбын.
Бөлеп тұрса тіршілік сәулесіне,
Бұйырған дәм таусылмас пендесіне.
Бұл жалғанның әлегін елең қылмас,
Салып қойған азапты әуресіне.
Түзу түссе Тәңірдің көзі кімге,
Күлкі ойнайды өмірдің езуінде.
Тұңғиығын тағдырдың болжау қиын,
Төңкеріліп түспесе өзі бірде...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Беймәлім

  • 0
  • 0

Беймәлім маған, қалқам, есімің де,
Кездестік емхананың есігінде.
Ауырып аласұрған біз ғана емес,
Аспан да, жер де сырқат осы күнде.

Толық

Көк түтін боп...

  • 0
  • 0

Мен тұрмын шулы қала ішінде,
Түк көрмеген, түк сезбеген пішінде.
Жасырғаным – таңдайымның астында,
Талшық қылған тарамысым – тісімде.

Толық

Үзілмеңдер, үндістер!

  • 0
  • 0

Қапас-қасірет түкпірінде
Сорлы үндістер жылайды.
Қарғап-сілеп бiттi мүлде
Тағдырды да құдайды.

Толық

Қарап көріңіз