Өлең, жыр, ақындар

Талпына алмай

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 573
Жүзім қайтып тасқа шапқан қылыштай,
Жамырайды ойым ойға жұғыспай.
Құлағыма шыңылдайды бір әуен,
Шыңыраудың түбіндегі дыбыстай.
Пәруәрдігер аяп бүгін пәрменін,
Құрып отыр барша қуат­дәрменім.
Шырылдайтын менің қызғыш құсым боп,
Осындайда бір жанашыр бар ма едің?
Жабыққанда жанарына жас келген,
Ақындардың азабын кім ескерген?
Уа, құдірет, қанат берсең, мен тұр ғой,
Көтеріліп кетпес пе еді тас жерден.
Талпына алмай болдым, міне, мүсәпір,
Қанаттасым, қараңды үзбей ұша тұр!
Не болғаным шабыт деген шайхы кеп,
Көмейіме тастамаса мүсәтір?!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңында сөзі қалған

  • 0
  • 0

Жетеді мұратына талпынған жан,
Маздаса өмір оты шалқып жанған.
Келер ме қайта айналып, шіркін, жалған,
Аттанған сол бір бала Елтінжалдан?!

Толық

Жанның оты

  • 0
  • 0

Тиіп кетсе бунап тұрған сезімге от,
Тиіп кетсе қурап тұрған төзімге от,
Абайсызда лап ететін кезім көп,
Арпалысып өзімменен өзім боп.

Толық

Ана

  • 0
  • 0

Әлдилеп мені тербеген,
Шырағың таңға сөнбеген, анам!
Түн күзетіп –
Қанша күн,

Толық

Қарап көріңіз