Өлең, жыр, ақындар

Дулат

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 716
Армысың, Дулат Бабатайұлы!
Арыстан жүрек дала шайыры.
Сыймас қалыпқа сендей алыпқа
Мекен болып па қала, тәйірі?!
Даладан мынау кернеген ән­күй,
Садаға кетсін сарай мен сәнді үй.
Шамына тисек, кешірсін бізді
Фирдоуси, Жәми, Низами, Сағди.
Білемей ақын азуын Айға,
Пенденің жетпес назы құдайға.
Бөріде қайрат, айбат болмаса,
Бөлтірігінің азығы қайда?
Уа, шамырқанба, даланың ұлы,
Ұйқыңды бұзса қала дүбірі.
Ұлтыңның қайғы­қасіретін жырлап,
Рухыңның сөнбей жанады нұры.
Күңірене ме екен қарадай кісі,
Батпаса жанға дала қайғысы?
Төңкерді таудай тауқымет тасын,
Сендегі жырдың Толағай күші.
Жеріңде шайтан, жын аунағасын,
Ғарышқа шырқап шығандағасың.
Құндақтай көрде қалайша жатыр,
Көне алмай кеткен бұғауға басың?
Қиядан тайып атан құлаған,
Қиямет өтті ботаң жылаған.
Түсіме кірсең ғайыптан келіп,
Беріп кет, баба, батаңды маған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әміріңе құлдық ұрдым

  • 0
  • 0

Әміріңе құлдық ұрдым, жұмса мені, ей, төрем,
Шөлден қазған шыңыраудай шымырлайды ой терең.
Қу медиен, құла дүзде қалғанымда қаңғырып,
Сөз киесі, өзің келіп құтқармасаң қайтер ем?

Толық

Жасырындың сен менен

  • 0
  • 0

Жүрегімді орадым да жалынға,
Маздадым мен жүйріктің жалында.
Көз алдыма келді дүние дөңгелеп,
Ал бірақ та сен болмадың жанымда.

Толық

Бас сүйектер

  • 0
  • 0

Уақыт!
Сенен озамын деп айта алман,
Cен бiр жүйрiк желдей ескен майталман.
Есебiңнен жаңылмайсың ешқашан,

Толық

Қарап көріңіз