Өлең, жыр, ақындар

Іштен шыққан шұбар жылан

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1635
Бір Алланың пәрменінде адамзатты аздырса,
Пендесіне жараспайды жаратқанды жазғырса.
Іштен шыққан шұбар жылан шағып туған шешесін,
Ит қабады өз иесін сары сайтан азғырса.
Буына мас бейшаралар ақша менен алтынның,
Құтырына күл шашады аруағына халқымның.
Шолтаңдаған шолақ қайық шамдандырса теңізді,
Қаһарына ұшырайды құдіретті толқынның.
Аспан жерге құламаса аударылып бұл жалған,
Сасық шошқа қырға шықпас өз боғына былғанған.
Болашақтың қиып түсер қылышынан құтылмас
Құнсыздардың қара басы қалтасына құл болған...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дегелең

  • 0
  • 0

Қарайып сонадайда тұр Дегелең...
– Ойпыр­ай, сұмдық еді бұл не деген?
Қасына аяқ басып бара алмайсың,
Жеріңді осы емес пе түрмелеген?

Толық

Нөсерден соң

  • 0
  • 0

Шіркін­ай, неткен ғажап мына жалған,
Жаудырап көз алдымда тұна қалған.
Әп­-сәтте күлімсіреп шыға келді,
Көк аспан жаңа ғана жылап алған.

Толық

Қайда жүрсің?

  • 0
  • 0

Тамылжыған жазғы бақта бұлбұлдарды сайратып,
Тұрушы едің аспанымда жұлдыздарды жайнатып,
Көптен бері маған соқпай, қайда жүрсің, ей, Бақыт?
Сайрандатып, думандатып, таңға дейін тойлатып,

Толық

Қарап көріңіз