Өлең, жыр, ақындар

Іштен шыққан шұбар жылан

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1521
Бір Алланың пәрменінде адамзатты аздырса,
Пендесіне жараспайды жаратқанды жазғырса.
Іштен шыққан шұбар жылан шағып туған шешесін,
Ит қабады өз иесін сары сайтан азғырса.
Буына мас бейшаралар ақша менен алтынның,
Құтырына күл шашады аруағына халқымның.
Шолтаңдаған шолақ қайық шамдандырса теңізді,
Қаһарына ұшырайды құдіретті толқынның.
Аспан жерге құламаса аударылып бұл жалған,
Сасық шошқа қырға шықпас өз боғына былғанған.
Болашақтың қиып түсер қылышынан құтылмас
Құнсыздардың қара басы қалтасына құл болған...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Байқаймын...

  • 0
  • 0

Байқаймын, бір биіктеу белге шықтым,
Мүмкін, мен жетер жерге сәл кешіктім.
Іздейді сол баяғы сәби­жүрек
Ырғағын әлдилеген талбесіктің.

Толық

Әттең, шолақ дүние-­ай!

  • 0
  • 0

Әттең, шолақ дүние­-ай, құйрық-жалын күзеген,
Жүзге жасым жетер ме, жазсам саған жүз өлең?
Мүйіздейді күнде кеп қабырғасын қорамның,
Қатер деген бір дойыр қара бұқа сүзеген.

Толық

Есіңде ме?

  • 0
  • 0

Жаз күркесін күз келіп жығар әлі,
Өрекпумен өзендей жыл ағады.
Шағаласын шақырып шалғай кеткен,
Көлдерім тұр көзімде жылағалы.

Толық

Қарап көріңіз