Өлең, жыр, ақындар

Жетім лақ

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 740
Ол — жетімек,
Мен — жетімек, жетімек —
екеуміз тым бауыр басып кетіп ек.
Шама аралас жуындыға қанып ап
еруші еді сылдыр-сылдыр маңырап.
Екі құлақ — екеуі екі шекеңде —
ал, секеңде, секеңдеші, секеңде!
Титтей аузы таппайтұғын бір тыным —
о, кішкене менің қара құлқыным!
Аяу сөзін айтыппын-ау бекер көп —
жетім лақ та ойнайды екен секеңдеп!
Лақ — жетімек,
мен — жетімек,
жетімек — екеуміз тым ұғынысып кетіп ек.
Жаутаң қағып жанарымен мөп-мөлдір,
қараушы еді көрмегендей көптен бір.
Кетті отығып әрнені бір түртіп-ақ,
тұмсығынан жусан исі бұрқырап.
Маңырайтын кеп...
жетім аты жойылды,
жойылғаны — бір қонаққа сойылды.
Мен есейдім.
Талай ешкі ұстадық:
жаз — төлдеттік,
күзде — қырқып,
қыс — бағып...
Кеше сол лақ маңырап жүрді түсімде —
ешкі-ғұмыр бара ма екен қысқарып?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұзы жеңіл жыр

  • 0
  • 0

Ғұмыр бойы пысықтыққа қас едім,
Кеше өзім де бір пысықтық жасадым:
Пысықсың деп айтып салдым бір досқа,
Өмір басқа, дедім тағы, жыр басқа.

Толық

Көк түс

  • 0
  • 2

Көктемгі жер бояуы да көк қой деп,
көлеңдетіп киіп едің көк көйлек.
Көл-дүниеден көкті ғана білуші ең,
кетер болсаң — көк зәріңді төкпей кет.

Толық

Бес бұтақ

  • 0
  • 0

Бала деген ерке екен, ертегі екен,
ертегіше тыңдаймын, еркелетем.
Ертегі үшін мен бейне мықты роман —
мұқабамның өзімен ықтыра алам.

Толық

Қарап көріңіз