Өлең, жыр, ақындар

Шаншу

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 815
Ат мініп өскен аулақта,
даланың ұлы ем деп мен де
қараймын енді тау жаққа,
жүрегім шаншып кеткенде.
Аз көрдім деуге бола ма,
астаналықпын деп мен де
қараймын тұнып далаға,
өкпем бір қысып кеткенде.
Ел қойды мені кісі ғып,
парызым өтер қанша әлі:
содан өкпем қысылып,
жүрегім содан шаншыды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жарты шыбық

  • 0
  • 0

Тәңірінің нар кезі екен ол кезде,
Әмірінің бар кезі екен ол кезде.
Тек алуға барады екен бәр-бәрі,
Ол кезде де алу екен мына жұрттың арманы.

Толық

Сары түс

  • 0
  • 0

Ағаш басы сарғайыпты — бар ма айып
мезгіл жетті.
Ойды ескіртіп алмайық.
Жата-жата архивында ақылдың

Толық

Ойлар

  • 0
  • 0

Айтыңдаршы, бұл қай заман, бұл қай күн?
Бір керемет мотор үнін тыңдаймын.
Сылқ-сылқ күліп көсіледі түнгі айдын.
Айтыңдаршы, бұл қай заман, бұл қай күн!

Толық

Қарап көріңіз