Өлең, жыр, ақындар

Шаншу

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 925
Ат мініп өскен аулақта,
даланың ұлы ем деп мен де
қараймын енді тау жаққа,
жүрегім шаншып кеткенде.
Аз көрдім деуге бола ма,
астаналықпын деп мен де
қараймын тұнып далаға,
өкпем бір қысып кеткенде.
Ел қойды мені кісі ғып,
парызым өтер қанша әлі:
содан өкпем қысылып,
жүрегім содан шаншыды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан-жарым, түбінде сол көк теректің...

  • 0
  • 0

Жан-жарым, түбінде сол көк теректің
Өзіңді сүйдім алғаш, өкпелеттім.
Сәл жүдеп үміт қайта бір тірілген
Кезінде жас үзілді кірпігіңнен.

Толық

Кәрі шың риза боп өзіне-өзі...

  • 0
  • 0

Кәрі шың риза боп өзіне-өзі,
Құшақтап қиял, мұңды көз іледі.
Төсіне көтерілсе көлеңке-бұлт
Тау оны түс көрдім деп сезінеді.

Толық

Қызығам:...

  • 0
  • 0

Қызығам: тау үстінен алтын арай
Түскенде көлге сырғып қалтырады-ай.
Көтеріп көк етегін күн келеді,
Тау қары қалай жатсың жалтырамай!

Толық

Қарап көріңіз