Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1084
Сұп-суық күзгі леп,
Күзгі леп сүзгілеп
бұлтты бұлт тықсырды,
тықсырды, сұп-сұр ғып
аспанды, бар маңды,
мына ұлы жалғанды,
Көңілді, сезімді,
Үмітті, арманды.
Бұта — сұр, бір түрлі
Қызыл-сұр гүл тұрды.
Тас та сұр. Сұр бәрі:
Сұлудың тырнағы,
Өлеңнің ырғағы —
Сұр бәрі, сұр бәрі.
Сұр тамшы, жай ғана
Сұр тасқа тайғана...
Қой, қой, қой, қой, бала —
Қарайын айнаға:
Мөп-мөлдір жаңағы
қап-қара жанарым
Кенеттен, о, тоба, түрленіп,
Кетпесе неғылсын сұр болып?! 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

"Нейтрон" бейнесі

  • 0
  • 0

Қасіреттің тілін қалай дәл тапқан,
өмір жасап пальтолар мен қалпақтан —
о, ант атқан, ант атқан!
Мөлдір бұлақ бұрынғыдай сұп-сұйық,

Толық

Оңашада

  • 0
  • 0

Жалғызбын, кетті үй ысып,
Кеудемді ойлар кернейді.
Ақыл мен сезім сүйісіп
Жүрекке маза бермейді.

Толық

Көп адамның тұрағы бар

  • 0
  • 0

Көп адамның тұрағы бар,
табаны жоқ секілді.
Табансыздың тайқымасқа
амалы жоқ секілді.

Толық

Қарап көріңіз