Өлең, жыр, ақындар

Өз қолыңмен өрт салма

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 731
Қаз қаңқылдар көлінде,
Құлан ойнар шөлінде.
Тарылмасын тынысың,
Қазағым, өз жеріңде.
Қысым түссе жаныңа,
Жарты құртты бөліп же.
Ала қойдың жүніндей,
Бірақ өзің бөлінбе!
Бас-аяғың бірікпей,
Бүтіндік жоқ еліңде.
Ит тұмсығы өтпейді
Ну орманға тегінде.
Бітік өскен бұта да
Жел жібермес көбінде.
Ортаң ойық көрінсе,
Жыртылғанды жама да,
Жарылғанды желімде!
Туған балаң бесікте,
Тумағаны беліңде.
Болашағы – аманат
Бәйбіше мен келінге.
Күңіренбесін десеңіз
Ата-бабаң көрінде,
Отбасыңа ие бол,
Отырғанда төріңде.
Өз қағыңнан жерінбе,
Өз қаныңа тебінбе!
Содан жақын жоқ саған,
Бұл жалғанның шебінде.
Өз қолыңмен өрт салма,
Өзің еккен егінге!
Алтын буы арбайды,
Дүние жолдас болмайды,
Оранасың небәрі
Екі шаршы кебінге...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шәкәрім тошаласында

  • 0
  • 0

Қарайлап өткен өмір тоса ала ма?
Қаншама құпия бар осы арада.
Тұратын мұңды асырып, сыр жасырып,
Мен келдім ақын жатқан тошалаға.

Толық

Жәркенге

  • 0
  • 0

Жазбасаң бұл өлеңді аш қалардай,
Уа, Жәке, жүгірмейсің басқалардай.
Сарқыты жыраулардың жалғыз өзің,
Әр сөзің алынбайтын тас қамалдай.

Толық

Бір белгімін

  • 0
  • 0

Мен­-дағы бір белгімін ғасырдағы,
Дүркіреп дәурен көшер басымдағы.
Ұстамын ескі үлгімен өлең соққан,
Көз жазбай көргенімнен жасымдағы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер