Өлең, жыр, ақындар

Өз қолыңмен өрт салма

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 707
Қаз қаңқылдар көлінде,
Құлан ойнар шөлінде.
Тарылмасын тынысың,
Қазағым, өз жеріңде.
Қысым түссе жаныңа,
Жарты құртты бөліп же.
Ала қойдың жүніндей,
Бірақ өзің бөлінбе!
Бас-аяғың бірікпей,
Бүтіндік жоқ еліңде.
Ит тұмсығы өтпейді
Ну орманға тегінде.
Бітік өскен бұта да
Жел жібермес көбінде.
Ортаң ойық көрінсе,
Жыртылғанды жама да,
Жарылғанды желімде!
Туған балаң бесікте,
Тумағаны беліңде.
Болашағы – аманат
Бәйбіше мен келінге.
Күңіренбесін десеңіз
Ата-бабаң көрінде,
Отбасыңа ие бол,
Отырғанда төріңде.
Өз қағыңнан жерінбе,
Өз қаныңа тебінбе!
Содан жақын жоқ саған,
Бұл жалғанның шебінде.
Өз қолыңмен өрт салма,
Өзің еккен егінге!
Алтын буы арбайды,
Дүние жолдас болмайды,
Оранасың небәрі
Екі шаршы кебінге...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз көкек

  • 0
  • 0

Ұшасың, жалғыз көкек, тау күзеткен,
Таңғалып тағдырыңа жалғыз өткен.
Сен едің аңыздағы ерке сұлу,
Ғайыптан құсқа айналып мәңгі кеткен.

Толық

Алдай сал

  • 0
  • 0

Сарсаңға салған сұм жалған,
Болмады дейсің кімге арман?
Күрсінер күзгі жапырақ,
Бүршікті көрсе бүр жарған.

Толық

Жазылмаған жырмен тілдесу

  • 0
  • 0

Қалтарыста сөздердің басы бұғып,
Жазылмаған жыр, тұрсың жасырынып.
Жасырынып қайтесің, жарқыным-ау,
Нөсеріңді төксеңші, жасын ұрып.

Толық

Қарап көріңіз