Өлең, жыр, ақындар

Бір Аллаға сыйынып

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 488
Мезгілінде көктем келе қоймастан,
Қыс аяғы қыбырлайды жай басқан.
Күн күркіреп, жасын ойнап кенеттен,
Кір көйлегін ақ жаңбырмен шайды аспан.
Осындайда бір Аллаға сыйынып,
Құлшынасың күпірліктен тыйылып.
Кетсе дейсің дүниені тазартып,
Құдіреттің көк нөсері құйылып!..
Нұр жаумаса пенде қалай күн көрсін,
Уа, періштем, сен келмесең кім келсін?
Мүсіркесең, мүскіндерді жанай ұш,
Қанатыңның ұшын сипап үлгерсін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос жұлдызым

  • 0
  • 0

Сұм тағдыр, кімді жарға құлатпадың,
Кімдерді еңіретіп жылатпадың?
Жүгірген көз алдымда құлдыраңдап,
Құлыным, қайда барып тұрақтадың?

Толық

Аяғыңның астында

  • 0
  • 0

Айналайын, бата берме мұңға құр,
Іздегенің алыста емес, мұнда жүр.
Бақыт деген басы жұмыр пенденің
Маңдайына бұйырады мың да бір.

Толық

Адасып қалдым

  • 0
  • 0

Қызылды­-жасыл боянып өткен,
Қай жақта жүрсің, баяғы көктем?
Күлімдеп күнге қарайтын еді,
Ұйқыдан гүлдер оянып еппен.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер