Өлең, жыр, ақындар

Иттен бөрі шықпайды

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 548
Кештік дәурен қайран бастан,
Суық қабақ, жат бауыр.
Ит боп қапқан кей жолдастан,
Үрмеген ит тәп­тәуір.
Жаманнан кім жапа көрмес,
Көңіліңнен дәм татқан.
Арамзалар опа бермес,
Арсыз туып, ант атқан.
Шаңның ұшын жел созғанда,
Құйын көкке шабады.
Заман азып, ел тозғанда,
Ит иесін қабады.
Өткен өмір – түс емес пе,
Жүз құбылған жалғанда.
Иттің бары түседі еске,
Балағыңнан алғанда.
Сорлы болған пиғылынан,
Байғұсқа шыр жұқпайды.
Май құйсаң да құйрығынан,
Иттен бөрі шықпайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрек ұраны

  • 0
  • 0

Күндерім құстай зулайды,
Тынымсыз қағып қанатын.
Әкеле көрме мұң-қайғы,
Секундтарым мен сағатым.

Толық

Көңіліңе түсіп боқырау

  • 0
  • 0

Көңіліңе түсіп боқырау,
Жүдетсе желі сан жылдың,
Әніме менің осынау
Жұбанып, сонда сал, құрбым.

Толық

Өзімен өзі қайғылы

  • 0
  • 0

Қанаты сынған көбелек,
Отырсың әрең қалтылдап.
Жүруші ең көкте әуелеп,
Танадай болып жалтылдап.

Толық

Қарап көріңіз