Өлең, жыр, ақындар

Иттен бөрі шықпайды

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 618
Кештік дәурен қайран бастан,
Суық қабақ, жат бауыр.
Ит боп қапқан кей жолдастан,
Үрмеген ит тәп­тәуір.
Жаманнан кім жапа көрмес,
Көңіліңнен дәм татқан.
Арамзалар опа бермес,
Арсыз туып, ант атқан.
Шаңның ұшын жел созғанда,
Құйын көкке шабады.
Заман азып, ел тозғанда,
Ит иесін қабады.
Өткен өмір – түс емес пе,
Жүз құбылған жалғанда.
Иттің бары түседі еске,
Балағыңнан алғанда.
Сорлы болған пиғылынан,
Байғұсқа шыр жұқпайды.
Май құйсаң да құйрығынан,
Иттен бөрі шықпайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сарыарқа

  • 0
  • 0

Саржайлауым менің,
Ән жайлауым менің.
Жан жайлауым менің,
Беу-беу, Сарыарқа!

Толық

Бас

  • 0
  • 0

Эрмитаждың түкпірінде хан басы,
Жарылқасын жалғыз ғана Алласы.
Ақ сүйекте ап­айқын боп тұр білем,
Қырғыздардың қылышының таңбасы.

Толық

Еске алу

  • 0
  • 0

Көк торғын сонау тоғайға
Кетуші ек терең көміліп.
Аунаушы ек еркін көгалда,
Бұрымдай бірге өріліп.

Толық

Қарап көріңіз