Өлең, жыр, ақындар

Аянның көктасындағы жазу

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 848
Еске алып басқан күнді қара тұман,
Ескерткіш тас тұрғыздық ел атынан.
Үзілген бір қауырсын жатыр мұнда,
Сәкендей ақ сұңқардың қанатынан.
Айдауда бара жатып аяулы ана,
Көз жұмған құшағында Аян бала.
Көргендер іштен тынып күрсініпті,
Көмегі амалсыздың – аяу ғана.
Қатыгез қай заманда жендет деген,
Сәбиін өз қолынан жерлетпеген...
Жанары жасқа толып Гүлбаһрамның,
Өлгенше көкірегінен зар кетпеген.
Сәкендер қызыл қанды кешіп өлді,
Аламыз кімнен оның өшін енді?
Сұмдықтың халық көрген бір куәсі –
Аянға орнатылған осы белгі...

21.02.2011



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алтын асық

  • 0
  • 0

Шөл қандырдым бұлақтың тұнығынан,
Ән төгілер арудың бұрымынан.
Тал бойыңнан танадай мін таппадым,
Жаралғандай асылдың сынығынан.

Толық

Алаяққа

  • 0
  • 0

Сол шіркін өзін қор деп санамайды,
Дүниеге түзу көзбен қарамайды.
Отырар ала қойды бөле қырқып,
Аядай ауыл-үйді алалайды.

Толық

Бөліндім туған үйден

  • 0
  • 0

Несіне елес қуып, іздедім бақ,
Шаршадым түсемін деп ізге жұмбақ.
Бауырым, тіршіліктің түйір дәні
Болғанмен біреуге – арзан, бізге – қымбат.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер