Өлең, жыр, ақындар

Өмірге ғашық еді

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 941
(Ақылбек Манабаевтың рухына)

Соңына қалдырды да жақын көпті,
Өмірден оза шауып ақын кетті.
Жадынан шығарса да кей достары,
Семейі ұмытпапты Ақылбекті.
Сағынтып атажұрты – туған елі,
Семейім, Ертісім деп жырлап еді.
Болмаса ұлы Абайдың аруағы,
Шақырған оны мұнда кім бар еді?!
Өмірге ғашық еді шуақ төккен,
Елім деп қайран ақын жылап кеткен.
Пенде жоқ бұрын­-соңды бұл фәнидің
Төрінен мәңгілікке тұрақ тепкен.
Ақынның өзі өлсе де жыры өлмейді,
Жырды кім жүгендейді, шідерлейді?!
Тұлпарын туған жұрты іздемесе,
Шашылған тұрманын кім түгендейді?!
Көндірген үлкен­-кіші жанды ырқына,
Ешкімді мүсіркемес тағдыр, сірә.
Аруағын ақынының асқақтатқан,
Семейдің Алла разы ел жұртына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл, шіркін...

  • 0
  • 0

Көңіл, шіркін –
Бір күн бай,
Бір күн кедей.
Өтер кім бар ойнадым-күлдім демей?

Толық

Тарбағатай

  • 0
  • 0

Суың балдай, самал желің саумалдай,
Жапырағың жанға сая болғандай.
Беткейіңе гүлден өрнек салғандай,
Тарбағатай, ғажап едің сен қандай!

Толық

Жақсылыққа зар болып

  • 0
  • 0

Аспан мен жер ортасында біраз ғұмыр кешірдім,
Әлсіреген үміт отын мың жағып, мың өшірдім.
Құрқылтайдың ұясындай қалтыраған бұтада,
Жел аударған қара қосты әр төбеге көшірдім.

Толық

Қарап көріңіз