Өлең, жыр, ақындар

Өмірге ғашық еді

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 971
(Ақылбек Манабаевтың рухына)

Соңына қалдырды да жақын көпті,
Өмірден оза шауып ақын кетті.
Жадынан шығарса да кей достары,
Семейі ұмытпапты Ақылбекті.
Сағынтып атажұрты – туған елі,
Семейім, Ертісім деп жырлап еді.
Болмаса ұлы Абайдың аруағы,
Шақырған оны мұнда кім бар еді?!
Өмірге ғашық еді шуақ төккен,
Елім деп қайран ақын жылап кеткен.
Пенде жоқ бұрын­-соңды бұл фәнидің
Төрінен мәңгілікке тұрақ тепкен.
Ақынның өзі өлсе де жыры өлмейді,
Жырды кім жүгендейді, шідерлейді?!
Тұлпарын туған жұрты іздемесе,
Шашылған тұрманын кім түгендейді?!
Көндірген үлкен­-кіші жанды ырқына,
Ешкімді мүсіркемес тағдыр, сірә.
Аруағын ақынының асқақтатқан,
Семейдің Алла разы ел жұртына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылай берме

  • 0
  • 0

Жүз толғанып, мың ойланып,
Жылай берме, мұңлы ақын.
Күн шыққанмен шырайланып,
Қайта келер түн жақын.

Толық

Тәтті іздеген таңдайым

  • 0
  • 0

Сөз тәттісі – ақынның тілі ұшында,
Май тәттісі – қарынның құрышында.
Жарқанаттың ұясы – жарқабақта,
Ұлар құстың мекені – ұлы шыңда.

Толық

Қара тон

  • 0
  • 0

Бұл өмірде кім жылап, кім күлмейді,
Жан жарасын жақсылар білдірмейді.
Қара тонның ішінде кім жүрмейді,
Қара жердің қойнына кім кірмейді?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер