Өлең, жыр, ақындар

Өмірге ғашық еді

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1078
(Ақылбек Манабаевтың рухына)

Соңына қалдырды да жақын көпті,
Өмірден оза шауып ақын кетті.
Жадынан шығарса да кей достары,
Семейі ұмытпапты Ақылбекті.
Сағынтып атажұрты – туған елі,
Семейім, Ертісім деп жырлап еді.
Болмаса ұлы Абайдың аруағы,
Шақырған оны мұнда кім бар еді?!
Өмірге ғашық еді шуақ төккен,
Елім деп қайран ақын жылап кеткен.
Пенде жоқ бұрын­-соңды бұл фәнидің
Төрінен мәңгілікке тұрақ тепкен.
Ақынның өзі өлсе де жыры өлмейді,
Жырды кім жүгендейді, шідерлейді?!
Тұлпарын туған жұрты іздемесе,
Шашылған тұрманын кім түгендейді?!
Көндірген үлкен­-кіші жанды ырқына,
Ешкімді мүсіркемес тағдыр, сірә.
Аруағын ақынының асқақтатқан,
Семейдің Алла разы ел жұртына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еркем

  • 0
  • 0

Үлбіреген гүл едің ғой, еркем,
Көз алдымда жүр едің ғой, еркем.
Тоты құстай түледің ғой, еркем,
Несіпбек Айтұлы

Толық

Қабанбайға шағыну

  • 0
  • 0

Сыйындым аруағыңа, батыр баба,
Медет бер алысқа да, жақынға да.
Қу сөзден қурай орған заржақ емен,
Отырып таз басындай тақырда да.

Толық

Сезім мен төзім арбасып

  • 0
  • 0

Сезім мен төзім арбасып,
Санаға салды ой бұғау.
Кетсе де жылдар алмасып,
Көкейден кетпей қойдың-ау.

Толық

Қарап көріңіз