Өлең, жыр, ақындар

Қара орман еді

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1197
Мінгенде тартып ат жалын,
Қара орман еді қапталым.
Найзағай түсе бастады,
Лапылдап сұмдық от­-жалын.
Қоштасып күнмен нұр сепкен,
Бәйтерек ұшты бір шеттен.
Сұлады шынар ортадан,
Ыңыранып үні гүрс еткен.
Күндерде шаттық, той қымбат,
Көрінер бәлкім қайғым жат.
Опасыз өрті өлімнің,
Ортамды кетті ойдымдап.
Қызығы жаздың басылмай,
Жапырақ жанды жасылдай.
Ойдым да ойдым өмір-ай,
Ойма бір таздың басындай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір ғаламат ғұмыр кешіп

  • 0
  • 0

Арманымды сеземісің, аяулым,
Аққан судай күндіз­түні ояумын.
Бір ғаламат ғұмыр кешіп жүремін,
Арасында мың құбылған бояудың.

Толық

Бұл уақыт өтіп жатыр тізбектеліп

  • 0
  • 0

Бұл уақыт өтіп жатыр тізбектеліп,
Түйінін тіршіліктің іздеп келіп.
Батысыма арайлы ай боп батып,
Шығысымнан шырайлы күн боп келіп.

Толық

Түсімде ылғи қаңғып жүрем

  • 0
  • 0

Күннен­күнге құбылады замананың түр­түсі,
Бұлаңдаса, мың алдаса уақыттың қу түлкісі.
Көне тарих ақырады әлсін­әлсін оянып,
Қызыл иек кәрі арыстан азуда жоқ бір тісі.

Толық

Қарап көріңіз