Өлең, жыр, ақындар

Қара орман еді

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1063
Мінгенде тартып ат жалын,
Қара орман еді қапталым.
Найзағай түсе бастады,
Лапылдап сұмдық от­-жалын.
Қоштасып күнмен нұр сепкен,
Бәйтерек ұшты бір шеттен.
Сұлады шынар ортадан,
Ыңыранып үні гүрс еткен.
Күндерде шаттық, той қымбат,
Көрінер бәлкім қайғым жат.
Опасыз өрті өлімнің,
Ортамды кетті ойдымдап.
Қызығы жаздың басылмай,
Жапырақ жанды жасылдай.
Ойдым да ойдым өмір-ай,
Ойма бір таздың басындай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғабиден Мұстафин қазасына

  • 0
  • 0

Қайыспаған қара нар ең ауырға,
Майыспаған қарағай ең дауылға.
Сен құлады деген хабар кенеттен
Қатты тиді ағаға да, бауырға.

Толық

Торығу

  • 0
  • 0

Көлімді дауыл шайқады,
Тағдырдың бүріп толғағы.
Кер заман көктей жайпады,
Үзіліп түсіп қолдағы

Толық

Шөл

  • 0
  • 0

Таң атқалы мүлгиді аспан желдетпей,
Төңірегім тұншығады дем жетпей.
Көксау бұлттар күрік­күрік жөтеліп,
Сен де көкте тұрып алдың селдетпей.

Толық

Қарап көріңіз