Өлең, жыр, ақындар

Қара орман еді

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1387
Мінгенде тартып ат жалын,
Қара орман еді қапталым.
Найзағай түсе бастады,
Лапылдап сұмдық от­-жалын.
Қоштасып күнмен нұр сепкен,
Бәйтерек ұшты бір шеттен.
Сұлады шынар ортадан,
Ыңыранып үні гүрс еткен.
Күндерде шаттық, той қымбат,
Көрінер бәлкім қайғым жат.
Опасыз өрті өлімнің,
Ортамды кетті ойдымдап.
Қызығы жаздың басылмай,
Жапырақ жанды жасылдай.
Ойдым да ойдым өмір-ай,
Ойма бір таздың басындай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тарбағатай

  • 0
  • 0

Суың балдай, самал желің саумалдай,
Жапырағың жанға сая болғандай.
Беткейіңе гүлден өрнек салғандай,
Тарбағатай, ғажап едің сен қандай!

Толық

Туған жерге

  • 0
  • 0

Туған жер, сенен кетерде
Жабығып, қатты жүдедім.
Ұшырсам саған жетер ме
Көгершін – менің жүрегім?..

Толық

Туған елдің Шәмшасы

  • 0
  • 0

Шыңға біткен гүл патшасы Еңліктей,
Қыз төресі екеніңді көрдік қой.
Шамшырақтай туған елдің Шәмшасы,
Елге қызмет еттің тізе сен бүкпей.

Толық

Қарап көріңіз