Өлең, жыр, ақындар

Қара орман еді

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1297
Мінгенде тартып ат жалын,
Қара орман еді қапталым.
Найзағай түсе бастады,
Лапылдап сұмдық от­-жалын.
Қоштасып күнмен нұр сепкен,
Бәйтерек ұшты бір шеттен.
Сұлады шынар ортадан,
Ыңыранып үні гүрс еткен.
Күндерде шаттық, той қымбат,
Көрінер бәлкім қайғым жат.
Опасыз өрті өлімнің,
Ортамды кетті ойдымдап.
Қызығы жаздың басылмай,
Жапырақ жанды жасылдай.
Ойдым да ойдым өмір-ай,
Ойма бір таздың басындай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңеше

  • 0
  • 0

Кездерімде сәл жүдеген,
Бір өзіңді аңсадым.
Шаршап келсем, елжіреген
Жүрегіңді аңсадым.

Толық

Шөл

  • 0
  • 0

Таң атқалы мүлгиді аспан желдетпей,
Төңірегім тұншығады дем жетпей.
Көксау бұлттар күрік­күрік жөтеліп,
Сен де көкте тұрып алдың селдетпей.

Толық

Бала едім...

  • 0
  • 0

Бала едім кеше ғана сасыр мінген,
Жосылтып жалаңаяқ жасыл қырмен.
Жігіттік жайлауында енді, міне,
Оңаша отау тігіп жатырмын мен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер