Өлең, жыр, ақындар

Жәркенге

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 664
Жазбасаң бұл өлеңді аш қалардай,
Уа, Жәке, жүгірмейсің басқалардай.
Сарқыты жыраулардың жалғыз өзің,
Әр сөзің алынбайтын тас қамалдай.
Жасаурап екі көзің тостағандай,
Жаныңды қырау шала бастағандай.
Көрінер топқа түссең күндік жерден,
Сендегі жырға біткен қасқа маңдай.
Ақынның бағы да өлең, соры да өлең,
Тағдырдың өзі жазған қолыменен.
Тарта бер, адамзатты адастырмас,
Абайдың салып кеткен жолыменен!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанның оты

  • 0
  • 0

Тиіп кетсе бунап тұрған сезімге от,
Тиіп кетсе қурап тұрған төзімге от,
Абайсызда лап ететін кезім көп,
Арпалысып өзімменен өзім боп.

Толық

Жүрегімнің қанаты бар

  • 0
  • 0

Көрдің бе, жүрегімнің қанаты бар,
Кім оған ұшам десе ара тұрар?
Қиырға қас қағымда тартып кетті,
Қос қанат самғау үшін жаратылар.

Толық

Жалғыз көкек

  • 0
  • 0

Ұшасың, жалғыз көкек, тау күзеткен,
Таңғалып тағдырыңа жалғыз өткен.
Сен едің аңыздағы ерке сұлу,
Ғайыптан құсқа айналып мәңгі кеткен.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер