Өлең, жыр, ақындар

Сағыныш

  • 18.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1526
Көңілім сені ойласам алып ұшты,
Қиялым тәтті үміттің балын ішті.
Қайдасың, кеттің қайда, ерке сәулем,
Мендегі сезесің бе сағынышты?

Қайырмасы:
Ақ гүлім­ау,
Пәк гүлім­ау,
Жаралғандай арайдан.
Келші өзің,
Қаракөзім,
Алтын айнам!

Билейді құстар келсе сезім бөлек,
Ойлаймын соның бірі өзің бе деп.
Үңілем жаңбыр жауса мөлдір шыққа,
Өзіңнің мөлдіреген көзің бе деп.

Қайырмасы.

Сарғайдым, жүрегіме мұң байланып,
Қараймын суретіңе күнде ойланып.
Гүл едің үлбіреген, нәзігім­ау,
Әлде сен кеттің бе екен гүлге айналып?

Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірге ғашық еді

  • 0
  • 0

Соңына қалдырды да жақын көпті,
Өмірден оза шауып ақын кетті.
Жадынан шығарса да кей достары,
Семейі ұмытпапты Ақылбекті.

Толық

Әр жерде аузын былғар

  • 0
  • 0

Суырдай ыңқиттаған ін түбінен
Кісінің сақта, құдай, сімтігінен.
Мен де бір сағыныштың көз жасымын,
Үзілген қара өлеңнің кірпігінен.

Толық

Елестейді көзіме

  • 0
  • 0

Төрт түлігім дін аман, сау тұрғанда,
Тіске басар талшығым таусылған ба?
Төлдерімді сақтай гөр, киелі ата,
Топалаңнан, түйнектен, аусылдан да.

Толық

Қарап көріңіз