Шөлдедім мен, келеді сусындағым

Шөлдедім мен, келеді сусындағым,
Үндемейді бұлбұлды сыршыл бағым.
Аласұрған арман боп, сағыныш боп,
Жырларымның жолында жүрсің, жаным.
Ауру жандай сүйреткен құр сүлдесін,
Бұлт жамылып күндерім күрсінбесін.
Алабұртқан кеудемде алау жүрек
Жырларымның жолында дүрсілдесін.
Болмас өмір жаныңа жайлы қайық,
(Ақ бояудан ақ гүлдей айнымайық).
Әйнегіме сеуіп бір нәзік нұрын,
Түнгі аспаннан қарайды ай мұңайып...
Өмір деген – ескексіз желді қайық,
Бара жатыр қанатын енді жайып.
Мұңайған ай қонғандай қабағыма,
Қара түнге қараймын мен мұңайып.
Үйсіз жылап көз жасын сүртеді бақ,
Сезім деген секемшіл, үркек лақ.
Ұйқтап жатыр ақсақал Алатауым,
Бейбіт түннің көрпесін бүркеніп ап.
Көрінбеген жұлдызын құшып көктің,
Ұшып кеткім келеді, ұшып кеткім.
Басылмаған шөлімді бассам деймін,
Бұлт сапырған нөсерді ішіп көп күн.
Мейлі, сол бір айлы түн сағындырсын,
Жалындырсын, жастықты табындырсын.
Жалындаған жырымның жолдарында
Жүрегім мен өзімнің жаным жүрсін.

---