Өлең, жыр, ақындар

Аңдыған көз, санаспай ортаменен

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 383
Аңдыған көз, санаспай ортаменен,
(Көңілді шу, думанды ортаға енем).
Бір басымды бақылап бағынта алмай,
Өзге емес, “өзімнен” қорқа берем.
Қорқыныштан қорқып бұл айнымадым,
Ұстағандай болмайын ай құлағын .
Қадамыма әр алған қарап тұрған,
Қабағынан “халқымның” қаймығамын.
Кей кеудеге нұр төксе күлкім, ай-күн,
Шындық-сәби үшін тек шырқыраймын.
Тұрған бәрін көрінбей таразылап,
Қабағынан қорқамын “бір құдайдың”.
Бірге алғандай менімен жер тынысын,
Жуар, өткен іздерді толқын ішім.
Менің адам болуым екіталай,
Бойдағы бұл, болмаса үш қорқынышым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Саған жұмбақ жылағаным, күлгенім

  • 0
  • 0

Саған жұмбақ жылағаным, күлгенім,
Саған жұмбақ түндерім мен күндерім.
Көк аспанға келеді әлі көтеріп,
Ерік бермей ешкімге де бұл көңіл.

Толық

Еліктерім

  • 0
  • 0

Ләззат пенен
Ләзизам қос елігім,
Көзден ұшар бір кезде осы өмірің.
Ойнақтап сендер тату ойнасын деп,

Толық

Тірлікте пенде бар ма мұңсыз өткен

  • 0
  • 0

Тірлікте пенде бар ма мұңсыз өткен,
Мұңсыздық, бір басыңды құнсыз еткен.
Сағаттай соғып тұрып тоқтап қалған,
Жырсыз өткен күндерім, үнсіз өткен!..

Толық

Қарап көріңіз