Өлең, жыр, ақындар

Аңдыған көз, санаспай ортаменен

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 451
Аңдыған көз, санаспай ортаменен,
(Көңілді шу, думанды ортаға енем).
Бір басымды бақылап бағынта алмай,
Өзге емес, “өзімнен” қорқа берем.
Қорқыныштан қорқып бұл айнымадым,
Ұстағандай болмайын ай құлағын .
Қадамыма әр алған қарап тұрған,
Қабағынан “халқымның” қаймығамын.
Кей кеудеге нұр төксе күлкім, ай-күн,
Шындық-сәби үшін тек шырқыраймын.
Тұрған бәрін көрінбей таразылап,
Қабағынан қорқамын “бір құдайдың”.
Бірге алғандай менімен жер тынысын,
Жуар, өткен іздерді толқын ішім.
Менің адам болуым екіталай,
Бойдағы бұл, болмаса үш қорқынышым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауырмайтын жерім жоқ менің бүгін

  • 0
  • 0

Ауырмайтын жерім жоқ менің бүгін,
Жайнап тұрып солғандай көңіл гүлім.
Жаяу шамдай, бір өшіп, бір жанамын,
Өшірер ме жел үрлеп, өмір күнін.

Толық

Мен ешкімге сол адам деп сүйгенім

  • 0
  • 0

Мен ешкімге сол адам деп сүйгенім
Айтқан жоқ ем, бүгін бәрі жүр шулап.
Өзім жанып, өз отыма күйгемін,
Өз атыңа арнай алмай жыр шумақ...

Толық

Мен соғысты көргем жоқ

  • 0
  • 1

Соғыс деген суық үн,
Соғыс деген күз, қайғы.
Соғыс десе буыным,
Сынбай тұрып, сыздайды...

Толық

Қарап көріңіз