Өлең, жыр, ақындар

Айтарым көп, қалай бастап, не деймін

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 417
Айтарым көп, қалай бастап, не деймін,
Ит үреді, иттің несін елеймін?
Сыртқа, жарық дүниеге шыға алмай,
Тұйықталам, тұтқыны боп мен ойдың...
Серпіп ашып, аспанымнан төнсе түн,
Табиғатпен сөйлесер ем келсе тіл.
Ұшып барып, көрсем деп ем көзіммен
Күнім батып бара жатқан жер шетін.
Ойларымнан ауыр тартты арманым,
Сезімімнің шашып алдым маржанын.
Жылдамдатып айналдырып көрер ме ем,
Дөңгелегін уақыт деген арбаның.
Келе жатқан топан су ма, тасқын ба?
Өзегімді толтырды ойлар ашты уға.
Үнім шықпай, тұншығамын талықсып,
Қалғандай сан ағыстардың астында.
Айтарым көп, жыр жазуға ерінем.
Сезім қардай алақанда еріген.
Көкірегімді көпір етіп үстімнен
Көшіп бара жатыр өмір керуен.
Қасіреттің көз жасына гүл шығып,
Ауыр тартып барады ойлы тіршілік.
Кешір елім, тіл қатуға кешіксем,
Уақыт, хабар тасқынына тұншығып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мені ақын деп білмей-ақ қой, білмесең

  • 0
  • 0

Мені ақын деп білмей-ақ қой, білмесең,
(Көкірегім – жұлдыз толы жыр кесем).
Жыр кесемді быт-шыт етіп кейде бір,
Өз-өзіммен күресіп көп күн кешем...

Толық

Қоңырсалқын

  • 0
  • 0

Ән салқын, айналаның салқын бәрі,
Тірліктің алдамайды жарқылдары.
Өмірдің бұрқылдаған қазанында
Қайнаған ойым неге салқындады?

Толық

Қабағыңды қарама, түйіп маған

  • 0
  • 0

Қабағыңды қарама, түйіп маған,
(Бір көргеннен біреуді сүйіп қалам)
Махаббатсыз жамылған мұз көрпені,
Мұхиттаймын мәңгілік ұйықтаған.

Толық

Қарап көріңіз