Өлең, жыр, ақындар

Алды, ақыры аңдып көптен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 369
Алды, ақыры аңдып көптен,
Қара жерге жан салды жыр.
Көзін ашып қалғып кеткен,
Ақын жүрегі раушан-ғұмыр.
Мәңгілік жоқ... сеземін мен,
Мүлік жима, құрап бекер.
Дүниеге жан кезегімен,
Жылап келіп, жылап кетер.
Көгімнен тұр бақылап күн,
Жер дегенің сөз ошағы.
Орнына ұшқан жапырақтың,
Өзге жапырақ көз ашады...
Қамалғанда қалам мұңға,
Жаным дауыл, аңсар дүбір.
Жүрегімнен таң алдында,
Көз ашады раушан-ғұмыр...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанардан ағып бірге қайғы, үміттер

  • 0
  • 0

Жанардан ағып бірге қайғы, үміттер,
Пәрменді екпініне айрылып жер.
Даламның белес-белес пернелерін,
Барады басып-шауып сәйгүліктер.

Толық

Сол бір сәттен құпия сыр түйдім көп

  • 0
  • 0

Сол бір сәттен құпия сыр түйдім көп,
Болмас маған будан артық сый-құрмет.
– Айналайын амансың ба? – деп бірде,
Аға, менің маңдайымнан сүйдің кеп.

Толық

Жүзіме ойнатып ақ таң шуағын

  • 0
  • 0

Жүзіме ойнатып ақ таң шуағын,
Ойлармен аунай берем, таусыламын.
Ұйқыға кетерімде сені ойладым,
Жаңбырдың естіп жатып тамшыларын...

Толық

Қарап көріңіз