Өлең, жыр, ақындар

Алды, ақыры аңдып көптен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 420
Алды, ақыры аңдып көптен,
Қара жерге жан салды жыр.
Көзін ашып қалғып кеткен,
Ақын жүрегі раушан-ғұмыр.
Мәңгілік жоқ... сеземін мен,
Мүлік жима, құрап бекер.
Дүниеге жан кезегімен,
Жылап келіп, жылап кетер.
Көгімнен тұр бақылап күн,
Жер дегенің сөз ошағы.
Орнына ұшқан жапырақтың,
Өзге жапырақ көз ашады...
Қамалғанда қалам мұңға,
Жаным дауыл, аңсар дүбір.
Жүрегімнен таң алдында,
Көз ашады раушан-ғұмыр...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктемнен өтіп, келдің бе, кербез жаз дәурен

  • 0
  • 0

Көктемнен өтіп, келдің бе, кербез жаз дәурен,
Жап-жасыл бояу, сіңісіп қалған көзге әбден.
Кеудесін таудың иіткен бала бұлақтар
Барады сырлы толқынын өріп саздармен.

Толық

Ақбоз ат мінген бозбала дүние

  • 0
  • 0

Ән салып тұрды
Ақбоз ат мінген бозбала дүние түсімде,
Айналып арман мүсінге.
Ән салып тұрды ертедегі батырдай

Толық

Оят мені

  • 0
  • 0

Жел боп кіріп көңіліме жабыққан,
Оят мені ақ сәулеңмен, жарық таң!
Сұлулыққа таңдануды о баста
Мінезіме ана сүті дарытқан.

Толық

Қарап көріңіз