Өлең, жыр, ақындар

Алды, ақыры аңдып көптен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 305
Алды, ақыры аңдып көптен,
Қара жерге жан салды жыр.
Көзін ашып қалғып кеткен,
Ақын жүрегі раушан-ғұмыр.
Мәңгілік жоқ... сеземін мен,
Мүлік жима, құрап бекер.
Дүниеге жан кезегімен,
Жылап келіп, жылап кетер.
Көгімнен тұр бақылап күн,
Жер дегенің сөз ошағы.
Орнына ұшқан жапырақтың,
Өзге жапырақ көз ашады...
Қамалғанда қалам мұңға,
Жаным дауыл, аңсар дүбір.
Жүрегімнен таң алдында,
Көз ашады раушан-ғұмыр...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұмытыппын...

  • 0
  • 0

Ұмытыппын...
Бәрі-бәрі өзгерген,
Өзіме жат көрінеді өз кеудем.
Жан-жағыма жаутаңдап бір қараймын,

Толық

Іштен шыққан...

  • 0
  • 0

Аңыз сыры
сәулесіндей түнгі айдың,
Баяғыда-а, деп бүгінді жырлаймын.
Күні түгіл күлі күндес таласқан

Толық

Домбыра

  • 0
  • 0

Сен сөйлесең, қай қазақ данасынар,
Шанағыңнан шулайды дара шынар.
Бүкіл әлем төріне сиып кетер,
Домбырасы бар үйдің даласы бар.

Толық

Қарап көріңіз