Өлең, жыр, ақындар

Алды, ақыры аңдып көптен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 349
Алды, ақыры аңдып көптен,
Қара жерге жан салды жыр.
Көзін ашып қалғып кеткен,
Ақын жүрегі раушан-ғұмыр.
Мәңгілік жоқ... сеземін мен,
Мүлік жима, құрап бекер.
Дүниеге жан кезегімен,
Жылап келіп, жылап кетер.
Көгімнен тұр бақылап күн,
Жер дегенің сөз ошағы.
Орнына ұшқан жапырақтың,
Өзге жапырақ көз ашады...
Қамалғанда қалам мұңға,
Жаным дауыл, аңсар дүбір.
Жүрегімнен таң алдында,
Көз ашады раушан-ғұмыр...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өтеді бәрі, бір ойды бір ой қозғайды

  • 0
  • 0

Өтеді бәрі, бір ойды бір ой қозғайды,
Бәсекелесіп, таулардан таулар озбайды.
Кешкі күннің шапағына шомылып
Қызыл шоқ бұлттар көгімде маздап, қоздайды...

Толық

Көңілім қалған көп жаннан, көп сенбеймін

  • 0
  • 0

Көңілім қалған көп жаннан, көп сенбеймін,
Өзіңдегі өмірді көксердеймін.
Жер бетінен аспанға бу боп ұшып,
Жер бетіне су болып жетсем деймін.

Толық

Мен – «ол» әйел емеспін

  • 0
  • 0

Мен – «ол» әйел емеспін,
Тағдырға мойын ұсынам.
Білмеске бұлдыр, елеспін,
Білгенге қыздай қысылам...

Толық

Қарап көріңіз