Өлең, жыр, ақындар

Алды, ақыры аңдып көптен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 400
Алды, ақыры аңдып көптен,
Қара жерге жан салды жыр.
Көзін ашып қалғып кеткен,
Ақын жүрегі раушан-ғұмыр.
Мәңгілік жоқ... сеземін мен,
Мүлік жима, құрап бекер.
Дүниеге жан кезегімен,
Жылап келіп, жылап кетер.
Көгімнен тұр бақылап күн,
Жер дегенің сөз ошағы.
Орнына ұшқан жапырақтың,
Өзге жапырақ көз ашады...
Қамалғанда қалам мұңға,
Жаным дауыл, аңсар дүбір.
Жүрегімнен таң алдында,
Көз ашады раушан-ғұмыр...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туғаннан жақсылыққа көрші екенмін

  • 0
  • 0

Туғаннан жақсылыққа көрші екенмін,
Татпадым өмірдің көп мен шекерін.
Түсініп достасуға көгершіндей
Жүректі жүректерге елші етемін.

Толық

Болашаққа берейін сөз кезегін

  • 0
  • 0

Бұл өмірден біреулер жерінеді,
Ерінеді, зерігіп, керіледі.
Кәрі дүние баланың көздеріне
Жаралғандай жаңадан көрінеді...

Толық

Ашу-ыза араласып кекпенен

  • 0
  • 0

Ашу-ыза араласып кекпенен,
Қайрақ – кеудем қайрап жатыр отты өлең.
Боталы бұлт желпілдетіп шудасын,
Керуен тартып бара жатыр көкпенен.

Толық

Қарап көріңіз