Өлең, жыр, ақындар

Көретұғын көзімді күннен алғам

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 388
Көретұғын көзімді күннен алғам,
Жарық дүние кімге шын, кімге жалған?
Топырағым, туған ел, туған анам,
Жүрегімде мүсіні тұлғаланған.
Көлден алған екенмін сезімді мен,
Таң алдында толқындай көзімді ілем.
Көзімді ілсем, қалармын «жұмбақ» болып,
Өйткені, тек өзімді, өзім білем.
Өзге емес, өзімді өзім білем,
Өзімді айтып, өзіме сезіндірем.
Көтеретін бәрін де не болса да,
Жерден алған шығармын төзімді мен.
Көзімді ілсем, жерге ұқсап көзімді ілем...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңырсалқын

  • 0
  • 0

Ән салқын, айналаның салқын бәрі,
Тірліктің алдамайды жарқылдары.
Өмірдің бұрқылдаған қазанында
Қайнаған ойым неге салқындады?

Толық

Менің ғасырым

  • 0
  • 0

Жұбанады кешегі “ел” жылаған,
Күш береді еркіндік енді маған.
Көк аспанның астында қанат қағар,
Менің, сенің ғасырың келді, балам.

Толық

Түн түсінер ай мұңын

  • 0
  • 0

Түн түсінер ай мұңын,
Кім түсінер қайғы үнін?
Көзқарас пен кешегі
Сезімімнен айныдым...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер