Өлең, жыр, ақындар

Көретұғын көзімді күннен алғам

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 377
Көретұғын көзімді күннен алғам,
Жарық дүние кімге шын, кімге жалған?
Топырағым, туған ел, туған анам,
Жүрегімде мүсіні тұлғаланған.
Көлден алған екенмін сезімді мен,
Таң алдында толқындай көзімді ілем.
Көзімді ілсем, қалармын «жұмбақ» болып,
Өйткені, тек өзімді, өзім білем.
Өзге емес, өзімді өзім білем,
Өзімді айтып, өзіме сезіндірем.
Көтеретін бәрін де не болса да,
Жерден алған шығармын төзімді мен.
Көзімді ілсем, жерге ұқсап көзімді ілем...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мені ақын деп білмей-ақ қой, білмесең

  • 0
  • 0

Мені ақын деп білмей-ақ қой, білмесең,
(Көкірегім – жұлдыз толы жыр кесем).
Жыр кесемді быт-шыт етіп кейде бір,
Өз-өзіммен күресіп көп күн кешем...

Толық

Таппаспыз ешбір дауа жарамызға

  • 0
  • 0

Таппаспыз ешбір дауа жарамызға,
Өткен күн айналғандай бәрі аңызға.
Қанша асу, қанша жылдар жатыр бөліп
Қамал боп екеуміздің арамызда.

Толық

Жасыл көктем, барасың сырғып қайда

  • 0
  • 0

Жасыл көктем, барасың сырғып қайда,
Жазық белес мендегі сырды ұқпай ма.
Жасыл аспан бояулы жасыл дүние,
Жастығыма бір қадам жылжытпай ма?

Толық

Қарап көріңіз