Өлең, жыр, ақындар

Киіктің көзінде

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 389
Көңілсіз көп күндерім өтер енді,
Жазықсыз бір сұлулық бекер өлді.
Сақталған музейдегі сұр киіктің
Көзіне көзім түсіп кете берді...
Жаққанда аспаныға отын әр күн,
Қалайша қашып кетпей қапы қалдың.
Адамның арылмайтын қасіретін
Киіктің көздерінен оқып алдым.
От ұшып тұяғынан уақыт талған,
Қас-қағым, болғаны ма бақыт, жалған.
Жас емес, жан тамшылап жанарынан –
Жанары қара тастай қатып қалған.
Өмір ме, өмірге бір шөлдемеген,
Бір кезде қыр қамшылап, жел жебеген.
Сұр киік бауырынан дала көшіп,
Көк аспан көздерінде дөңгелеген.
Белгілі ойрандалған Отырардан,
Тарихта қаталдың да аты қалған.
Осынау кербез керім сұлулықты
Кім екен, зұлымдықпен атып алған?
Тудың сен, ана киік қай анадан,
Табиғат алақаны аялаған.
Кектеніп кеттің бе екен, адамзатқа –
Тегі бір, бірін-бірі аямаған.
Сен үшін бәрі өтпелі, рахат, жалған,
Сияқты «ақырзаман» тақап қалған.
Құтылар қайда қашып, адам киік,
Өздері ойлап тапқан апаттардан.
Тартқандай таулар жылап, дала күйік,
Жаныма жанары тұр алау құйып.
Өлімге бірін-бірі қалай қиды,
Өмірде тағдыры ортақ адам, киік?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір арман

  • 0
  • 0

Асулардан қаншама аман өттім,
Уақыт өзі бергендей маған екпін.
Көктемімді тойлауға шақырып бар
Достарымды келеді қонақ еткім.

Толық

Биші атқа

  • 0
  • 0

Құлағыңды көтересің қас-қағып,
Қос жұлдыздың тамшылары тасқа ағып
Жыландай жүз иірілген бишіктен,
Биші болған жануар-ай, жасқанып...

Толық

Тыныштық – тынысым

  • 0
  • 0

Планета тынысы –
менің тынысым,
сенің тынысың.
Хабарсыз отырсам кетеді тынышым.

Толық

Қарап көріңіз