Өлең, жыр, ақындар

Әудемжер

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 674
Кім сонда, осы әуенді қалықтатты,
Мәңгілік құлағымда қалып қапты.
Үстінен өмір көпір, өтіп жатқан –
Уақыт соны айтудан жалықпапты.
Мен байғұс, содан бері не көрмедім,
Арқасы-ау, бір құдайдың көгергенім.
Аларсың, қалай, үзіп?
сүйгеніңе –
Жыр жаным, гүл боп шықса, егер, менің?
Мін тағар, сұлулыққа кіналап кім,
Сырыңмен сезіміме сына қақтың.
Ән салған, әуелетіп, әнші жігіт,
Мен сенің есіміңді сұрамаппын...
Әніңмен күнім шығып, таң атқанды,
Жабылған жадыратып қабақтарды/
Қыран-шың баурындағы балапандай,
Қиялым қияға өрлеп қанаттанды.
Атыңнан айналайын ағаш аяқ,
/Ол мені сүйіп еді, алғаш аяп /
Амал жоқ, өтті дәурен, болдым енді,
Құрғандай жаңа жауған қарға саят...
“Әудемжер, жүре алмаймын аяғымнан”,
Тағдырдың оң тіземді таяғы ұрған.
Қайтейін, бір мысқалдай кем емес ем,
Толқыған аспандағы ай арудан...
Шіркін-ай, аяғымнан, аяғымна-ан!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанады үміт, сөнеді

  • 0
  • 0

Жанады үміт, сөнеді,
Сөнген жүректі тыңдар кім?
Өзімді тапқым келеді,
Құрбаны болған жылдардың.

Толық

Дала кезіп, қолыма бір шам алдым

  • 0
  • 0

Дала кезіп, қолыма бір шам алдым,
Шың төбеге, айналғандай тас, құмға.
Үрейленем... сүйектері бабамның,
Жатыр ма деп, аяғымның астында...

Толық

Бар салмағын мінезімнің көтерген

  • 0
  • 0

Бар салмағын мінезімнің көтерген,
Жанға рахат таппай жылы мекеннен.
Асылымның айырбастап бәр бәрін,
Неге тасқа ғашық болдым екен мен?

Толық

Қарап көріңіз