Өлең, жыр, ақындар

Әудемжер

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 661
Кім сонда, осы әуенді қалықтатты,
Мәңгілік құлағымда қалып қапты.
Үстінен өмір көпір, өтіп жатқан –
Уақыт соны айтудан жалықпапты.
Мен байғұс, содан бері не көрмедім,
Арқасы-ау, бір құдайдың көгергенім.
Аларсың, қалай, үзіп?
сүйгеніңе –
Жыр жаным, гүл боп шықса, егер, менің?
Мін тағар, сұлулыққа кіналап кім,
Сырыңмен сезіміме сына қақтың.
Ән салған, әуелетіп, әнші жігіт,
Мен сенің есіміңді сұрамаппын...
Әніңмен күнім шығып, таң атқанды,
Жабылған жадыратып қабақтарды/
Қыран-шың баурындағы балапандай,
Қиялым қияға өрлеп қанаттанды.
Атыңнан айналайын ағаш аяқ,
/Ол мені сүйіп еді, алғаш аяп /
Амал жоқ, өтті дәурен, болдым енді,
Құрғандай жаңа жауған қарға саят...
“Әудемжер, жүре алмаймын аяғымнан”,
Тағдырдың оң тіземді таяғы ұрған.
Қайтейін, бір мысқалдай кем емес ем,
Толқыған аспандағы ай арудан...
Шіркін-ай, аяғымнан, аяғымна-ан!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайта оралған қазан

  • 0
  • 0

Алыс-жақын, аңдап, бағып аңысын,
Ата жауға қолдан бермей намысын.
Әке менің түзде жортып, түн қатқан,
Қара бала, қара қазан қамы үшін.

Толық

Сүйеп тұрдым, маңдайымды еркелеп

  • 0
  • 0

Сүйеп тұрдым, маңдайымды еркелеп,
Таңғы шықтай көңілменен шын сенген.
Сүйе тұрып, сүймес ем ғой ертерек,
Опасыз жан екеніңді білсем мен.

Толық

Тамыр

  • 0
  • 0

«Тамыр» деймін, тамыры бар жыр атын,
Тоғыстырып арман үміт, мұратын,
Кіші-гірім ұқсап шулы вокзалға,
Мен туған үй жол үстінде тұратын...

Толық

Қарап көріңіз