Өлең, жыр, ақындар

Туды міне, жаңа күн, жаңа көктем

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 465
Туды міне, жаңа күн, жаңа көктем,
Көңілімді күндіз-түн алаң еткен.
Сұғанақ қол, дауылдан, нажағайдан,
Аман ба екен, ағаштар анам еккен.
Нені білдім, ол кезде нені ескеріп,
Жатушы еді-ау, кеудесін белес керіп.
Жас талдың «құлынымдаған» жапырағы,
Тұратұғын анамдай елес беріп…
Сабақтары билеп бір келісті үнге,
Көк аспанға қол созып, алыс күнге.
Махаббаты анамның маған деген,
Орман болып тұрғандай жер үстінде!
Алақанын баршаға тосады аспан,
Тіршілікке алалық жасамастан.
Шақырғандай болады анам еккен,
Жас ағаштар, қол бұлғап «Қосағаштан».
Аңсаудан жүдерсіңдер, күз өтер көп,
Майыссаң бауырларым түзетер кеп.
Келген әрбір көктеммен көктесеңдер,
Мен анамның сеземін ізі екен деп…
Айналғанда жарқ еткен отқа шабыт,
Бәйге алғанда, армандай атқа шауып.
Анам еккен, иіскейін сол ағаштың
Жапырағын, дос, жіберші хатқа салып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Музейде тұрған бесік

  • 0
  • 0

Кім қарап жұмбақ сырды білген оңай,
Ойнатқан сәби күлкі күннен арай.
Жер-ана көзіндей боп, өзіндей боп,
Келдің сен, ескі бесік, мұнда қалай?

Толық

Келеді досым, ұғар күн

  • 0
  • 0

Келеді досым, ұғар күн,
Ертеңге елтіп, сенем мен.
Күреске солай, шығармын,
Қауырсын қанат өлеңмен.

Толық

Бұлбұл таңның бүлкілдеп

  • 0
  • 0

Бұлбұл таңның бүлкілдеп,
Үні оянып келеді.
Көкжиектің біртіндеп,
Күн оянып келеді.

Толық

Қарап көріңіз