Өлең, жыр, ақындар

Туды міне, жаңа күн, жаңа көктем

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 412
Туды міне, жаңа күн, жаңа көктем,
Көңілімді күндіз-түн алаң еткен.
Сұғанақ қол, дауылдан, нажағайдан,
Аман ба екен, ағаштар анам еккен.
Нені білдім, ол кезде нені ескеріп,
Жатушы еді-ау, кеудесін белес керіп.
Жас талдың «құлынымдаған» жапырағы,
Тұратұғын анамдай елес беріп…
Сабақтары билеп бір келісті үнге,
Көк аспанға қол созып, алыс күнге.
Махаббаты анамның маған деген,
Орман болып тұрғандай жер үстінде!
Алақанын баршаға тосады аспан,
Тіршілікке алалық жасамастан.
Шақырғандай болады анам еккен,
Жас ағаштар, қол бұлғап «Қосағаштан».
Аңсаудан жүдерсіңдер, күз өтер көп,
Майыссаң бауырларым түзетер кеп.
Келген әрбір көктеммен көктесеңдер,
Мен анамның сеземін ізі екен деп…
Айналғанда жарқ еткен отқа шабыт,
Бәйге алғанда, армандай атқа шауып.
Анам еккен, иіскейін сол ағаштың
Жапырағын, дос, жіберші хатқа салып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қала шуақ аңсайды, дала шуақ

  • 0
  • 0

Қала шуақ аңсайды, дала шуақ,
(Жер анаға кімдердің жаны ашымақ)
Саусақтарын созады жапырақ сәби,
Жарық сұрап, су сұрап, ауа сұрап.

Толық

Қоштасып, солай сен кеттің

  • 0
  • 0

Қоштасып, солай сен кеттің,
Өмірдің сырын кім білген.
Сезіммен бесік тербеттім,
Толқынын кешіп Сырдың мен.

Толық

Бір кезде асып тасқан жел көңілмен

  • 0
  • 0

Бір кезде асып тасқан жел көңілмен,
Бетпе бет келген аяр енді өмірмен?
Қарағым маған аңдып қарамағын,
Жер басқан қатардағы пендемін мен.

Толық

Қарап көріңіз