Өлең, жыр, ақындар

Туды міне, жаңа күн, жаңа көктем

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 425
Туды міне, жаңа күн, жаңа көктем,
Көңілімді күндіз-түн алаң еткен.
Сұғанақ қол, дауылдан, нажағайдан,
Аман ба екен, ағаштар анам еккен.
Нені білдім, ол кезде нені ескеріп,
Жатушы еді-ау, кеудесін белес керіп.
Жас талдың «құлынымдаған» жапырағы,
Тұратұғын анамдай елес беріп…
Сабақтары билеп бір келісті үнге,
Көк аспанға қол созып, алыс күнге.
Махаббаты анамның маған деген,
Орман болып тұрғандай жер үстінде!
Алақанын баршаға тосады аспан,
Тіршілікке алалық жасамастан.
Шақырғандай болады анам еккен,
Жас ағаштар, қол бұлғап «Қосағаштан».
Аңсаудан жүдерсіңдер, күз өтер көп,
Майыссаң бауырларым түзетер кеп.
Келген әрбір көктеммен көктесеңдер,
Мен анамның сеземін ізі екен деп…
Айналғанда жарқ еткен отқа шабыт,
Бәйге алғанда, армандай атқа шауып.
Анам еккен, иіскейін сол ағаштың
Жапырағын, дос, жіберші хатқа салып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспан тұман, жер дымқыл

  • 0
  • 0

Аспан тұман, жер дымқыл,
Шығар екен күн қашан.
Кеудемдегі көл күлкім,
Тартылыпты, тыңдасам.

Толық

Мұңданбаймын, қабағымды күз етіп

  • 0
  • 0

Мұңданбаймын, қабағымды күз етіп,
Тағат таусып, табанымнан сыз өтіп.
Түнгі көктен түні бойы бір жұлдыз
Жанатындай тереземді күзетіп...

Толық

Адасып, жалғызсырап келсең кейін

  • 0
  • 0

Адасып, жалғызсырап келсең кейін,
Бейкүнә жүрекке бір жол сермейін.
Еркіңде, кетсең-дағы екі бөліп,
Жалт еткен қынаптағы семсердейін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар