Өлең, жыр, ақындар

Жел болып маңдайымнан неге еспедің

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 476
Жел болып маңдайымнан неге еспедің,
Неге еспедің, айналды елеске мұң.
Көздерім суретіңе жиек болып,
Ұзақ түн ұйқым келер емес менің.
Жанымды неге осынша мазаладың,
Тергедім, өзімді-өзім жазаладым.
Ұзақ түн ұйқым келер емес тегі,
Қалайша бұл азапқа төзе аламын.
Бұл көңіл тағы нені, нені іздейді?
Нені іздейді, еш сыбыс сезілмейді.
Тереземнен таң еніп келе жатыр,
Суретіңді көруге көзімдегі.
Суретіңді көруге қарашықтан,
Тереземнен енеді таласып таң.
Сенің бейнең өтеді елес беріп,
Кірпігімнен үзілген дара шықтан.
Күн шықты қағып күміс қанатын жай,
Кешігіп бір нәрседен қалатындай.
Сезінем – көзімді ілсем, ішіндегі
Жоғалтып өз бейнеңді алатындай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үздің бе, үміт сен менен

  • 0
  • 0

Үздің бе, үміт сен менен,
Ертегім болған ертеңім.
Тербетер ерке желменен,
Жүректі нәзік желкенім.

Толық

Білмейді менің ешкім жоқ-барымды

  • 0
  • 0

Білмейді менің ешкім жоқ-барымды,
Білмейді қиын-қыстау шақтарымды.
Қағазға жүрегімнен құямын мен,
Жырымды, жарығымды, оттарымды.

Толық

Бүгінімнен бұрын ойлап ертеңді

  • 0
  • 0

Бүгінімнен бұрын ойлап ертеңді,
Гүлім ерте көзін ашып, ерте өнді.
Бүршіктеген бір үмітім ақталмай,
Ішім менің өртенді ғой, өртенді...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар