Өлең, жыр, ақындар

Жел болып маңдайымнан неге еспедің

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 543
Жел болып маңдайымнан неге еспедің,
Неге еспедің, айналды елеске мұң.
Көздерім суретіңе жиек болып,
Ұзақ түн ұйқым келер емес менің.
Жанымды неге осынша мазаладың,
Тергедім, өзімді-өзім жазаладым.
Ұзақ түн ұйқым келер емес тегі,
Қалайша бұл азапқа төзе аламын.
Бұл көңіл тағы нені, нені іздейді?
Нені іздейді, еш сыбыс сезілмейді.
Тереземнен таң еніп келе жатыр,
Суретіңді көруге көзімдегі.
Суретіңді көруге қарашықтан,
Тереземнен енеді таласып таң.
Сенің бейнең өтеді елес беріп,
Кірпігімнен үзілген дара шықтан.
Күн шықты қағып күміс қанатын жай,
Кешігіп бір нәрседен қалатындай.
Сезінем – көзімді ілсем, ішіндегі
Жоғалтып өз бейнеңді алатындай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазылардай жастықтың жыры мәңгі

  • 0
  • 0

Жазылардай жастықтың жыры мәңгі,
Назарымды назарың бұрып алды,
Үнсіз кеттің...
бас изеп, бірақ менің,

Толық

Айта алмаймын

  • 0
  • 0

Айта алмаймын,
алғанымды сұрама,
Ұрпағыма не қалады мұраға.
Ойлап тұрсам, о, жаралы жер-ана.

Толық

Оят мені

  • 0
  • 0

Жел боп кіріп көңіліме жабыққан,
Оят мені ақ сәулеңмен, жарық таң!
Сұлулыққа таңдануды о баста
Мінезіме ана сүті дарытқан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер