Өлең, жыр, ақындар

Аспан тұман, жер дымқыл

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 527
Аспан тұман, жер дымқыл,
Шығар екен күн қашан.
Кеудемдегі көл күлкім,
Тартылыпты, тыңдасам.
Мұңаяды күзгі бақ,
Бұлбұл ұшып басынан.
Сезіміңді жүз бұрап,
Айтатұғын асыл ән.
Сарғыш тартып жасыл қыр,
Сызылтады ой әнін.
Егіз бұлақ басы бір,
Жоғалтқандай аяғын.
Мұнартады бала шың,
Алқымына шылап бу.
Сабайды үнсіз жағасын,
Ұшпай қалған бір аққу.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеудеме сыйған сезім ағыны әрең

  • 0
  • 0

Кеудеме сыйған сезім ағыны әрең,
(Ағысты өтіп кетсе сағынар ем).
Ұмытып кеткен қара көздеріңе
Кездестім ойда жоқта тағы да мен...

Толық

Ақ сүт

  • 1
  • 0

Ақ сүт, алғашқы мен емген,
Аналық аспанды көкірек.
Қан тамыр айналған денеден,
Ембеймін сәби боп екі рет...

Толық

Көп күттірген сағынышым аңсаған

  • 0
  • 0

Көп күттірген сағынышым аңсаған,
Өз алдыңда өлең оқып, ән салам.
Аман-есен көргеніме қуанып,
Мен өзіңді жыл келгендей қарсы алам.

Толық

Қарап көріңіз