Өлең, жыр, ақындар

Аспан тұман, жер дымқыл

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 498
Аспан тұман, жер дымқыл,
Шығар екен күн қашан.
Кеудемдегі көл күлкім,
Тартылыпты, тыңдасам.
Мұңаяды күзгі бақ,
Бұлбұл ұшып басынан.
Сезіміңді жүз бұрап,
Айтатұғын асыл ән.
Сарғыш тартып жасыл қыр,
Сызылтады ой әнін.
Егіз бұлақ басы бір,
Жоғалтқандай аяғын.
Мұнартады бала шың,
Алқымына шылап бу.
Сабайды үнсіз жағасын,
Ұшпай қалған бір аққу.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіңді ойлап, өкпеледім тағдырға

  • 0
  • 0

Өзіңді ойлап, өкпеледім тағдырға
Мәңгі өмір сүрмедім деп неге мен?
Алып қашам көздеріңнен көзімді,
Ақ жүзіме перде ғып ар-ұятты.

Толық

Шағалалар

  • 0
  • 0

Ақ шағала, айтшы, қайда мекенің,
Алыстатып әкетті ойды жетегің.
Қосылайын, сәл төменде,
Тобыңа.

Толық

Дүниенің құпия болмыстары

  • 0
  • 0

Дүниенің құпия болмыстары,
Бір-біріне жасайды айналыстар.
Айналғандай мен үшін жырға бақыт,
Тоқта десе тоқтайды кімге уақыт.

Толық

Қарап көріңіз