Өлең, жыр, ақындар

Аспан тұман, жер дымқыл

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 508
Аспан тұман, жер дымқыл,
Шығар екен күн қашан.
Кеудемдегі көл күлкім,
Тартылыпты, тыңдасам.
Мұңаяды күзгі бақ,
Бұлбұл ұшып басынан.
Сезіміңді жүз бұрап,
Айтатұғын асыл ән.
Сарғыш тартып жасыл қыр,
Сызылтады ой әнін.
Егіз бұлақ басы бір,
Жоғалтқандай аяғын.
Мұнартады бала шың,
Алқымына шылап бу.
Сабайды үнсіз жағасын,
Ұшпай қалған бір аққу.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қуанамын көгімде аман тұрса күн

  • 0
  • 0

Қуанамын көгімде аман тұрса күн,
Көзін ашқан еске түсіп гүл шағым.
Құрсағымнан шыққан балам кешегі
Кезіп жүр кең дүниенің құрсағын.

Толық

Туды міне, жаңа күн, жаңа көктем

  • 0
  • 0

Туды міне, жаңа күн, жаңа көктем,
Көңілімді күндіз-түн алаң еткен.
Сұғанақ қол, дауылдан, нажағайдан,
Аман ба екен, ағаштар анам еккен.

Толық

Оралу

  • 0
  • 0

Өкпелеттім енді не айта алармын,
Қайда барып, қай жерден жай табармын.
Сезіміме сол бір сәт себеп болып,
Сабылып көп мен саған қайта оралдым...

Толық

Қарап көріңіз