Өлең, жыр, ақындар

Жер

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 439
Мен алғаш келгенде өмірге,
Жер-ана алыпты көтеріп.
Қалықтап бір бұлт көгімде,
Өтіпті күрсіне жөтеліп.
Өсіппін бұлт сүйіп мен содан,
Жер-ана керек қып емшегін.
Сусындап шырынға ой-санам,
Сезімнің алғамын бөлшегін.
Сәби боп еңбектеп,
қаз тұрып,
Жерге мен тірегем қолымды.
Қанатты осы жер жаздырып,
Мезгеген осы жер жолымды.
Өмірден өскемін от алып,
Ойымды құндақтап мол үміт.
Ісімнен тапса бір қаталық,
Қара жер кетсінші ойылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шартарапқа жол секілді таралған

  • 0
  • 0

Шартарапқа жол секілді таралған,
Жазылады тарих ізі әр алуан.
Аңсап өткен күлкісін бір бақыттың,
Мен уақыттың көз жасынан жаралғам.

Толық

Қалай ең, ұмыттың ба, таныс әуен

  • 0
  • 0

Қалай ең, ұмыттың ба, таныс әуен,
Толқындай ырғағыңмен табысар ем.
Қалқысын көңіл әппақ шағаладай,
Ашылып қарсы алдымнан алыс әлем!..

Толық

Жүрдім қанша сүйгенімді сездірмей

  • 0
  • 0

Жүрдім қанша сүйгенімді сездірмей,
Кездескенде лағып кетем сөз білмей.
Өмір сүрдің, мені мәңгі ыза ғып,
Жерде жатқан қурай ғұрлы көзге ілмей...

Толық

Қарап көріңіз