Өлең, жыр, ақындар

Жер

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 471
Мен алғаш келгенде өмірге,
Жер-ана алыпты көтеріп.
Қалықтап бір бұлт көгімде,
Өтіпті күрсіне жөтеліп.
Өсіппін бұлт сүйіп мен содан,
Жер-ана керек қып емшегін.
Сусындап шырынға ой-санам,
Сезімнің алғамын бөлшегін.
Сәби боп еңбектеп,
қаз тұрып,
Жерге мен тірегем қолымды.
Қанатты осы жер жаздырып,
Мезгеген осы жер жолымды.
Өмірден өскемін от алып,
Ойымды құндақтап мол үміт.
Ісімнен тапса бір қаталық,
Қара жер кетсінші ойылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақсылықты, жаман-ау, күту, арып

  • 0
  • 0

Жақсылықты, жаман-ау, күту, арып,
Жан-жүйкеңді уақыт түтіп, анық.
Менің көзім түк көрмес, жер секілді,
Бәрін-бәрін жатса да жұтып алып.

Толық

Сайра, сайра, сайрашы, сандуғашым

  • 0
  • 0

Сайра, сайра, сайрашы, сандуғашым,
Дауысыңа қосылып таң жырласын.
Жаймашуақ болмаса, бағың жайлы,
Табылмайды... артпашы тағдырға сын.

Толық

Жапырақтар сыбырлап «сүйдім» дейді

  • 0
  • 0

Жапырақтар сыбырлап «сүйдім» дейді,
Көңілімнен көктемдей күй гүлдейді.
Аспандағы ай, сыбызғы тартып түнде,
Әуенге елтіп, жұлдыздар би билейді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар