Өлең, жыр, ақындар

Жер

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 496
Мен алғаш келгенде өмірге,
Жер-ана алыпты көтеріп.
Қалықтап бір бұлт көгімде,
Өтіпті күрсіне жөтеліп.
Өсіппін бұлт сүйіп мен содан,
Жер-ана керек қып емшегін.
Сусындап шырынға ой-санам,
Сезімнің алғамын бөлшегін.
Сәби боп еңбектеп,
қаз тұрып,
Жерге мен тірегем қолымды.
Қанатты осы жер жаздырып,
Мезгеген осы жер жолымды.
Өмірден өскемін от алып,
Ойымды құндақтап мол үміт.
Ісімнен тапса бір қаталық,
Қара жер кетсінші ойылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанатсыз қалсам...

  • 0
  • 0

Таулардан құлағанда ағарып таң,
Күйімді қабағымнан қарап ұққан.
Қайда жүр, бала кезгі құбыларым,
Арқалап өткізетін мені арықтан.

Толық

Жұлдызыңды жандырып

  • 0
  • 0

Жұлдызыңды жандырып,
Алып қалғым келеді.
Құшағыңда мәңгілік,
Қалып қалғым келеді.

Толық

Сұңқарым!

  • 0
  • 0

Сұңқарым!
Танимын ғой шаңқылыңнан,
Таймайсың кеңістікке шарқ ұрудан.
Таймапсың, ту бұлттарды тіліп өтіп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер