Өлең, жыр, ақындар

Жер

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 363
Мен алғаш келгенде өмірге,
Жер-ана алыпты көтеріп.
Қалықтап бір бұлт көгімде,
Өтіпті күрсіне жөтеліп.
Өсіппін бұлт сүйіп мен содан,
Жер-ана керек қып емшегін.
Сусындап шырынға ой-санам,
Сезімнің алғамын бөлшегін.
Сәби боп еңбектеп,
қаз тұрып,
Жерге мен тірегем қолымды.
Қанатты осы жер жаздырып,
Мезгеген осы жер жолымды.
Өмірден өскемін от алып,
Ойымды құндақтап мол үміт.
Ісімнен тапса бір қаталық,
Қара жер кетсінші ойылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сабыр қайда, япыр-ау, тыншу қайда

  • 0
  • 0

Сабыр қайда, япыр-ау, тыншу қайда,
Көңіл көгі ұқсайды мұңшыл айға.
Тірлігімнің келемін тілін таппай,
Бал сұрай ма, білмеймін, су сұрай ма?

Толық

Сәулең жатыр, тарап күн, тарап айдан

  • 0
  • 0

Сәулең жатыр, тарап күн, тарап айдан,
Сені көрсем, сезім мас, сана майдан,
Жонып-қашап тұлғамды мүсіндеші,
Қарсы біткен бұтағы қарағайдан.

Толық

Жалғыз қайық

  • 0
  • 0

Қамшылаған өкпек желдің өтінде
Жағалауға шағала боп жетуге
Жалғыз қайық келе жатыр қалтылдап
Көкшіл шәйі, бұйра толқын бетінде...

Толық

Қарап көріңіз