Өлең, жыр, ақындар

Жер

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 513
Мен алғаш келгенде өмірге,
Жер-ана алыпты көтеріп.
Қалықтап бір бұлт көгімде,
Өтіпті күрсіне жөтеліп.
Өсіппін бұлт сүйіп мен содан,
Жер-ана керек қып емшегін.
Сусындап шырынға ой-санам,
Сезімнің алғамын бөлшегін.
Сәби боп еңбектеп,
қаз тұрып,
Жерге мен тірегем қолымды.
Қанатты осы жер жаздырып,
Мезгеген осы жер жолымды.
Өмірден өскемін от алып,
Ойымды құндақтап мол үміт.
Ісімнен тапса бір қаталық,
Қара жер кетсінші ойылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрмей жүрсем көркіңе шөлдейді екем

  • 0
  • 0

Көрмей жүрсем көркіңе шөлдейді екем,
Көрген кезде жалт беріп көрмей кетем.
Ғашық болып ауырған жүрегімді
Ғашық болып жүріп мен емдейді екем.

Толық

Тіршілікте құшып ең сан қайыңды

  • 0
  • 0

Тіршілікте құшып ең сан қайыңды,
Жібіте алмай, тамшыға таңдайыңды.
Маңдайыңды сипаған алақаным,
Сипап тұр ғой, енді тас маңдайыңды...

Толық

Шоқан

  • 0
  • 0

Таң шолпанға қарады ел сен екен деп,
Келер әлі айналып мерекең көп.
Сүйгендіктен ойладың өз еліңнің
Терезесін өзге елмен тең етем деп...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар