Өлең, жыр, ақындар

Жер

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 456
Мен алғаш келгенде өмірге,
Жер-ана алыпты көтеріп.
Қалықтап бір бұлт көгімде,
Өтіпті күрсіне жөтеліп.
Өсіппін бұлт сүйіп мен содан,
Жер-ана керек қып емшегін.
Сусындап шырынға ой-санам,
Сезімнің алғамын бөлшегін.
Сәби боп еңбектеп,
қаз тұрып,
Жерге мен тірегем қолымды.
Қанатты осы жер жаздырып,
Мезгеген осы жер жолымды.
Өмірден өскемін от алып,
Ойымды құндақтап мол үміт.
Ісімнен тапса бір қаталық,
Қара жер кетсінші ойылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірдің таңы, түсі, келер кеші

  • 0
  • 0

Өмірдің таңы, түсі, келер кеші,
Сүйікті болмасақ та ел еркесі.
Ой салып бауырындағы төбелерге,
Түседі биіктердің көлеңкесі.

Толық

Сүйсең мені, салыстырма өзгемен

  • 0
  • 0

Сүйсең мені, салыстырма өзгемен,
Кездескенде дәрменсіз ғой сөз деген.
Маңдайдағы көзбен емес, қарасаң,
Қара маған жүректегі көзбенен...

Толық

Тау жолдары

  • 0
  • 0

Тау жолдары бұраң-бұраң,
Басы үміт,
Жалғасады күнге биік асылып.
Шықсаң жалғыз ертеменен сапарға,

Толық

Қарап көріңіз