Өлең, жыр, ақындар

Жер

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 459
Мен алғаш келгенде өмірге,
Жер-ана алыпты көтеріп.
Қалықтап бір бұлт көгімде,
Өтіпті күрсіне жөтеліп.
Өсіппін бұлт сүйіп мен содан,
Жер-ана керек қып емшегін.
Сусындап шырынға ой-санам,
Сезімнің алғамын бөлшегін.
Сәби боп еңбектеп,
қаз тұрып,
Жерге мен тірегем қолымды.
Қанатты осы жер жаздырып,
Мезгеген осы жер жолымды.
Өмірден өскемін от алып,
Ойымды құндақтап мол үміт.
Ісімнен тапса бір қаталық,
Қара жер кетсінші ойылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің де жайлап жаққан бір отым бар

  • 0
  • 0

Менің де жайлап жаққан бір отым бар,
Қонақ боп қайтам десең, жүр, ақындар.
Еске алып бір досымды жыласам мен,
Жабылып жырмен бәрің жұбатыңдар!

Толық

Жер бетін шықшы күнім бақылып бар

  • 0
  • 0

Жер бетін шықшы күнім бақылып бар,
(Қойнында атылмаған жатыр оқтар)
Аспаннан көптен бері тамшы күтіп,
Жайып тұр алақанын жапырақтар.

Толық

Отан

  • 0
  • 0

Адаммын, тірімін бұл күнде,
Қуаныш сазы бар күлкімде.
Жанымда жазы бар дәуірдің,
Келмейді тәңірге табынғым,

Толық

Қарап көріңіз