Өлең, жыр, ақындар

Өлең маған өкпелі...

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2249
Белгісіз ғой енді қанша тұрмағым,
Жетті, жетті осы сайран құрғаным.
Өспеген соң жаңа гүлдер, жас гүлдер,
Солғын тартып бара жатыр жыр-бағым.
Қиял құсым ұша алмай тұр алысқа,
Тұлпар көңіл түсе алмай тұр жарысқа.
Жеңіл қызық желігіне беріліп,
Дақ түсіріп алғандаймын намысқа.
Деп жүргенде: «Отырысты жалғайық»,
Қалам-қағаз күтті қанша сарғайып.
Өршіл мінез өлең маған өкпелі,
Босқа өткен күндер үшін салды айып.
He істеймін жасып қалған көңілді,
He істеймін ашық қалған көгімді.
Жаныңды жеп, жазбасаң жыр баянсыз,
Сондықтан да болмақ емес өмірлі.
Табандының әрбір қимыл, ісі құт,
Айтатынын алар іштей пісіріп.
Жеңіл ойлау жыр жолына жүрмесін,
Кеш болса да тұрмын қазір түсініп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тасқалама

  • 0
  • 0

Туған жер, теңдесі жоқ дара бағым,
Сенде өткен күндерімді санамадым.
Есігін жүрегімнің айқара ашып,
Армансыз ой-қырыңды араладым.

Толық

Мінезім

  • 0
  • 0

Бұл жырды кеше ғана бастап тұрып,
Несіне мәз болайын сақ-сақ күліп.
Мен сізге ақкөңіл боп көрінермін,
Қайтейін, жаныма жат асқақ қылық.

Толық

Құлайды

  • 0
  • 0

Кей адамның бағы жылдам өрлеген,
Бетіне оның ешкім жел боп келмеген.
Қайда барсын, сый-құрметке бөленіп,
Әрқашан да дайын тұрар төр деген.

Толық

Қарап көріңіз