Өлең, жыр, ақындар

Тырналар...

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3467
Тырналар көк төсінде тыраулаған,
Барады тастап түрлі сұрау маған.
Ақ бұлттар ақ қағаз да, түзу тізбек,
Өлеңнің жолдарынан бір аумаған.
Тек қана топшы болып сиынары,
Ұшады мойындарын иіп алып.
Даланы бауыр басқан қалай қисын,
Шығады көмейлердің күйі налып.
Жүрсем де төзімімді буып мықты,
Көңілім бұзылуға жуық тіпті.
Хабары кәрі қыстың құс біткенді,
Жып-жылы ұясынан қуып шықты.
Жаутаңдап қимастықпен артына құр,
Шуласып, бір-біріне «айтып ақыл».
Керуендеи алыс жолга бағыт алған,
Тырналар жылы жаққа қайтып жатыр.
Үстімен құс керуені асқан шұбап,
Қалайша тұрады екен аспан шыдап.
Мұңды «әнін» тырналардың естігенде,
Кетеді жанарымнан жас тамшылап...
Жырым бар, көкірегім толы ағын бар,
Құссыңдар, қоштасарда қол алыңдар.
Жыл басы көрінгенде, бірің қалмай,
Қайтадан біздің жаққа оралыңдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынға арнау

  • 0
  • 2

Ей, Қойшыгүл, жастас емес, бастасым,
Бұршы бермен көңіліңнің қақпасын.
Тарпаң тағдыр сені аяусыз сынады,
Айтып қайтем, айтып қайтем басқасын.

Толық

Көресің бе?..

  • 0
  • 0

Еңбекпенен дарытам деп бойға құт,
Жалғыз ағам далада жүр қой бағып.
Мына заман қайда апара жатыр деп,
Үйде оңаша отырамын ойланып.

Толық

Осындай...

  • 0
  • 0

Көзді қазір қуантпайды далалық,
Жүрседағы баяғыша саналып.
Жердің түгін жылан жалап кеткендей,
Сол себептен қысы-жазы мал арық.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар