Өлең, жыр, ақындар

Тырналар...

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3483
Тырналар көк төсінде тыраулаған,
Барады тастап түрлі сұрау маған.
Ақ бұлттар ақ қағаз да, түзу тізбек,
Өлеңнің жолдарынан бір аумаған.
Тек қана топшы болып сиынары,
Ұшады мойындарын иіп алып.
Даланы бауыр басқан қалай қисын,
Шығады көмейлердің күйі налып.
Жүрсем де төзімімді буып мықты,
Көңілім бұзылуға жуық тіпті.
Хабары кәрі қыстың құс біткенді,
Жып-жылы ұясынан қуып шықты.
Жаутаңдап қимастықпен артына құр,
Шуласып, бір-біріне «айтып ақыл».
Керуендеи алыс жолга бағыт алған,
Тырналар жылы жаққа қайтып жатыр.
Үстімен құс керуені асқан шұбап,
Қалайша тұрады екен аспан шыдап.
Мұңды «әнін» тырналардың естігенде,
Кетеді жанарымнан жас тамшылап...
Жырым бар, көкірегім толы ағын бар,
Құссыңдар, қоштасарда қол алыңдар.
Жыл басы көрінгенде, бірің қалмай,
Қайтадан біздің жаққа оралыңдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

1993 жылы жазылған өлең

  • 0
  • 0

Қалайсыңдар, ағайындар қырдағы,
Келмей жүр ме тіршіліктің ырғағы?
Тасып біраз кегпіп едік тоқтықтан,
Жаратқанның сыны шығар бұлдағы.

Толық

Не керім?!.

  • 0
  • 0

Жүйкелері жаратылған темірден,
Біз қай кезде арылармыз жебірден?
Күннен-күнге келе жатыр көбейіп,
Момындардың ақысын жеп семірген.

Толық

Әлі алдан...

  • 0
  • 0

Әлі алдан үміт етіп келем мен,
Ассамдағы талай қырқа, белеңнен.
Сыйластар да сырт айналар бір кезде,
Айырмасын деп тілеймін өлеңнен.

Толық

Қарап көріңіз