Өлең, жыр, ақындар

Шуақ

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2156
Тыныштық - дәл осы шақ бар керегім,
Арадай гүл қуалап, бал теремін.
Алдымда ақжал толқын Жайық жатыр,
Жайқалтып жағасында тал-терегін.
Күн көзін паң далаға тастап нұрлы,
Бөлеп тұр шуағына асқақ қырды.
Осы бір көріністен қаным қызып,
Көңілім әлдеқайда бастап тұрды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Таң қалар жерін алғаш басқан адам,
Мен жиі болып тұрам астанада.
Сонда да туған ауыл орны бөлек,
Мұны адам ұқпайды екен жаста ғана.

Толық

Махаббат

  • 0
  • 0

Төбемізден төніп тұрған айға ұқсап,
Жас махаббат, пәк жүрекке жай құшақ.
Кейде ләззат шарабына мас қылып,
Кейде жүрсің көңіліме қайғы caп.

Толық

Жалғанда...

  • 0
  • 0

Аяздың «алты қарыс тісі» қайда?
Боп кетті-ау қазіргі кез қысы майда.
Өзі де билеушінің қаймыққан сoл,
Жатқан соң зымырандар түсіп Aйғa.

Толық

Қарап көріңіз