Өлең, жыр, ақындар

Шуақ

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2075
Тыныштық - дәл осы шақ бар керегім,
Арадай гүл қуалап, бал теремін.
Алдымда ақжал толқын Жайық жатыр,
Жайқалтып жағасында тал-терегін.
Күн көзін паң далаға тастап нұрлы,
Бөлеп тұр шуағына асқақ қырды.
Осы бір көріністен қаным қызып,
Көңілім әлдеқайда бастап тұрды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір сәттік мойындау

  • 0
  • 0

Мұрат тұтып қасиетті өнерді,
Ақын достар мол бақытқа кенелді.
Бәзбіреулер маған сұрақ қойып жүр,
«Неге тастап кеттің, - деп, - бұл өлеңді».

Толық

Құдаға құрмет

  • 0
  • 0

Аты алысқа кеткен ауыл Сүйіндік,
Бүгін мұнда бас қосыпты дүйім жұрт.
Арада өскен азаматын ардақтап,
Жатыр екен бір тамаша жиын қып.

Толық

Түсінікті...

  • 0
  • 0

Кезінде жас жүрегім жалынға бай,
Жайықты жағаладым дамылдамай.
Тығылып тоғайлардың қолтығына,
Отырған кіп-кішкентай ауылдар-ай!

Толық

Қарап көріңіз