Өлең, жыр, ақындар

Шуақ

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2020
Тыныштық - дәл осы шақ бар керегім,
Арадай гүл қуалап, бал теремін.
Алдымда ақжал толқын Жайық жатыр,
Жайқалтып жағасында тал-терегін.
Күн көзін паң далаға тастап нұрлы,
Бөлеп тұр шуағына асқақ қырды.
Осы бір көріністен қаным қызып,
Көңілім әлдеқайда бастап тұрды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ініме ізет

  • 0
  • 0

Арбап мені қалам-қағаз ақыры,
Әлі бұзып келе жатыр ұйқыны.
Сундетқали сөйлеп тұрса эфирден,
Дамыл таппай өлең жазам күн-түні.

Толық

Дәрігер

  • 0
  • 0

Кей жырым шырқата алмай дәуір әнін,
Күн сайын қара терге малынамын.
Лауладай өлең оты бықсып жанса,
Мен соның «түтінінен» ауырамын.

Толық

Құр қалмас

  • 0
  • 0

Әркімнің де бар өзінше есебі,
Өзінше ойлап, тек өзінше шешеді.
Опынады, опынады сан соғып,
Дұрыс болмай шықса ісі кешегі.

Толық

Қарап көріңіз