Өлең, жыр, ақындар

Өмірді балап көктемге...

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 561
Уақыт байыз тапқандай,
байырқап тұр-ау жел баяу.
Желе жортып келеді
Мұңды Асан мінген желмая.
Шындық екен, қайтейін,
жалғандығы – жалғанның.
Жұмыр жер – сынақ алаңы,
айлағы асыл арманның.
Жаз өтсе, келіп түсер күз,
алмасар қыспен қары бар.
Аманатқа алған өмірдің
шың-құзы, терең жары бар.
Талпынсам-дағы шыңдарға,
құзынан жүрмін қаймығып.
Теңізде өскен жан едім,
аңсаймын жиі айдынын.
Өмірді балап көктемге,
күн кештім нулы бөктерде...
Биіктен таба алмасаң,
іздеңдер тереңдіктерден.
...Жылжиды баппен уақыт,
еседі самал жел баяу.
Өмірдің көшін артып ап,
асады қырдан желмая.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ пен қара

  • 0
  • 0

Ақ парақтан оқыдым қара жазу анық шын.
Ақ-қарасын өмірдің бір кісідей таныппын.
Ал, дегенмен, тірлікте – ұнатсам да бар түсті
Ақ пен қара бояудың күмілжіген қоспасы -

Толық

Үйірген сөзді тіліме

  • 0
  • 0

Үйірген сөзді тіліме,
Иманның нұрын – діліме,
Тілек берген тілеуге,
Уайым берген жүдеуге,

Толық

Күн жыры

  • 0
  • 0

Күз түскелі күліп тұр ем,
Бүгін сықтым көз жасын,
Бұлт шатырын керіп тастап,
Алатауға қонғасын...

Толық

Қарап көріңіз