Өлең, жыр, ақындар

Патша қызының зары

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 755
(Тұран Жолай ханның тоқалы, Қытай патшасының қызы Шаңгүлдің сіңілісіне хаты. Б.д. 589 жылы)

Таң атады, күн батады,
Өмір сырғып жатады.
Қара түнге малынады
Таңның алтын шапағы.
Көктем менен күз алмасар,
Тірлік заңы жалғасар.
Үлбіреген қызыл гүлді
Үсік шалып, қар басар.
Дүние опа таптырмайды,
Байлық мәңгі тұрмайды.
Бір күн сынар быт­-шыт болып,
Шөлмек мың күн сынбайды.
Дәурен тайса алшаң басар,
Қасыңдағы жан қашар.
Кедейшілік – қабаған ит,
Етегіңе жармасар.
Бүгін шалқып, шаттанасың,
Бал шарапқа қанасың.
Бәлкім ертең лапылдаған
Қайғы отына жанасың.
Бұлт шақырып күн ашықта,
Көкірегіңді тасытпа.
Шолжаңдаған патша қызы,
Күң боласың, асықпа!
Ақ орданың еркесі едім,
Ақ мамықтан төсегім.
Мүсәпірмін енді, міне,
Көрген түстей кешегім.
Жақындайды кім қасыма,
Қарап көздің жасына?
Жылай­-жылай қырау түсті
Мақпал қара шашыма.
Не келмейді қыз басына,
Мені көрсең шошыма.
Тулап жығып, тастап кетер,
Асау тағдыр осы да...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақырғы ақын мен емес

  • 0
  • 0

Думан қудым, той­тойлап арақ іштім,
Айбақ­сайбақ артымда аламыш күн.
Құр қалардай өңмеңдеп өндіршегім,
Сағымменен сандалған сан алыстым.

Толық

Шығармас отан мәңгі естен

  • 0
  • 0

Соғыстың жүзі ызбарлы,
Соғыстың ізі ызғарлы.
Жібітпес ақын жыры да,
Ерітпес күннің нұры да

Толық

Қияметтің көпірі

  • 0
  • 0

Тарбағатай – туған жерім, алыс қалды ар жақта,
Шыдар ма екен буған белім зілден ауыр салмаққа?
Құлақ салмас керең дүние мендей мұңлық заржаққа,
Кімге барып шағынамын, жыламасам аруаққа?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер