Өлең, жыр, ақындар

Жұпар жаңбыр маусымда бұрқыраған

  • 13.01.2022
  • 0
  • 0
  • 670
Жұпар жаңбыр маусымда бұрқыраған,
Сұңқыл дауыс тереңде шырқыраған.
Өлеңдетіп ұлы өмір тұрған кезде
Өлмейтұғын болса-шы шіркін адам!
Адамзаттың ғұмыры қысқа неге,
Тербеледі тіршілік тыста неге?
Топыраққа көміліп қалғанымен,
Айналмайды алтындар мысқа неге?
Қызғалдақтар толғанда қанжығада,
Сарғайғанда сарғалдақ сан жұмада,
Тіршіліктің шәрбатын сіміргенмен,
Бақ қона ма, ерніңе бал жұға ма?
Қаққан кезде қара түн қақпаларды,
Тербеткенде дүние аппақ арды,
Неге тірлік махаббат сөзін жазған
Қадау қылып қақпайды тақталарды?
Қара сулар қақпадан қаптағанда,
Қызыл гүлдер құлпырса жатқан анда,
Тағы келген жаңа таң ақ бу атып,
Адамдардың үмітін ақтаған ба?
Ғаламатты жазамын ғұмырдағы,
Шамырқанды, шымқай көк шымырланды.
Жайқалғанын терек боп талай көрдім
Топыраққа төгілген жұмыр дәнді.
Кеудесінде болғасын тұрақты әні,
Жылытады бір үміт жырақтағы.
Ертеңіме қояды ұмтылдырып
Мынау мәнді өмірдің мұраттары.
Құшағында ымырттың мүлгиді әлем,
Қою іңір жетеді ылдименен.
Шықпайды ылғи түсімнен жасыл дала,
Баурайында бұралып гүл билеген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мағыналы өмірдің бағамында

  • 0
  • 0

Мағыналы өмірдің бағамында,
Қаңтар еріп барады табанымда.
Қайран жүрек көзінің жасын жұтты,
Жарық шалқып, көшенің бағанында.

Толық

Құдайым, талап берген, бақ бермеген

  • 0
  • 0

Құдайым, талап берген, бақ бермеген,
Арғымақ ырғып тұрды ақ кермеден.
Маралтай тірісінде жүрді есікте,
Топастар уәж жолдаса қақ төрменен.

Толық

Неткен күн жаңбыр менен қары аралас

  • 0
  • 0

Неткен күн жаңбыр менен қары аралас,
Ұмтылар ақ болуға қара ала ағаш.
Жаңбыр мен қар бірлігін мақұлдаймын,
Табиғат жаныңды әсте жараламас.

Толық

Қарап көріңіз