Өлең, жыр, ақындар

Шалқайып, шөлім бастым бар тұмадан

  • 13.01.2022
  • 0
  • 0
  • 463
Шалқайып, шөлім бастым бар тұмадан,
Шабытым шалқып ақты-жарқын алаң.
Көтеріп аппақ жалау Күн жолымен
Адымдап келе жатыр Алтын адам.
Қып-қызыл гүл қыстырдым бар беткейге,
Асқарлы Алатауды қар кептей ме?
Кұс болып құлдилаймын, шарықтаймын,
Жамырап бүкіл ғалам тар боп кейде.
Кеудемде бір үмітім көктеп – өсіп,
Күн толы дүниемде көктем есіп,
Сыңғырлап шалқасынан қайта ашылды,
Жабылып көкірегімде кеткен есік.
Қосумен бір тұмаға бір тұманы,
Жолдарым алға қарап жұлқынады.
Дірілдеп аппақ жұлдыз омырауында,
Қанаты қара түннің жыртылады.
Шашылып құс жолында қанаттарым,
Алқынып, баса алмадым жан аптабын.
Шыңғырды құлын дауыс жүрегімде,
Тармаққа теңселді де танаптарым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір көші

  • 0
  • 0

Қауға тартып тарихтың тереңінен,
Маржан салған су тауып беремін мен.
Өмір көші көшеді көкірегімнен,
Замананың тапжылмас дерегінен.

Толық

Қолтаңба

  • 0
  • 0

Тірлікке кімдер келіп, кім кетпеген,
Жанбысың жүрегіңді күн кептеген?
Кеудеңді жейде қылып желге жай да,
Түймеле алтындаған ілгекпенен.

Толық

Төңкерілген ғаламның төрткіл ені

  • 0
  • 0

Төңкерілген ғаламның төрткіл ені,
Әйнегімді ызылдап шертті лебі.
Қап-қара аспан сыздап тұр жауын төкпей,
Қап-қара аспан... дәл мендей дертті ме еді?..

Толық

Қарап көріңіз