Өлең, жыр, ақындар

Тәңірінен бармақтай бақ сұраған

  • 13.01.2022
  • 0
  • 0
  • 550
Тәңірінен бармақтай бақ сұраған,
Қайда барсаң – жылап жүрген бір адам.
Жаңбыр жұтып, мұзды ерітіп, қар басып,
Қырық жамау жүректерін құраған.
Жапырақ іздеп жабырқады жылы күз,
Жалғыздықтан жапа шекті Ұлыңыз.
Төзіп-төзіп тебінгіде терледі
Шытырлаған Төзім атты шыныңыз.
Терін текке төгіп жүрген құлдармыз,
Мағынасыз өтіп кеткен жылдармыз.
Арқасына қайыс қамшы көп төнген
Сынақтардан сағы сынды сындарлы із.
Біз құлдармыз. Қоғам бізді құл қылған,
Кісенім бар, шылдырайды сылдырмам.
Табандардың жаншылады астында
Менің ерен еңбектерім тындырған.
Тоқып келдік бітпейтұғын өрмекті,
Өмір деген өрнектермен көрнекті.
Өрнек өріп шықса деп ек өрмектен,
Ерен ісім ебін таппай кер кетті.
Қозғалмаймыз бір нүктеде әдемі,
Тірі жанға жылжу ғана тән еді.
Бізге қолын үнсіз ғана созады
Қозғалыс пен қимылдардың әлемі.
Қол бұлғайды арамызда шыны есік,
Ар жағында құлпырады гүл өсіп.
Зымыран жыл заулап өтіп барады
Жел суырып, табанынан құм есіп.
Барлығына тәуелді боп тұрғанбыз,
Күннен қорқып, көзімізді жұмғанбыз.
Көлеңкеге мойнымызды бұрғанбыз,
Біз құлдармыз, біз құлдармыз, құлдармыз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаһанды жаныңмен жырласаң

  • 0
  • 0

Жаһанды жаныңмен жырласаң,
Басыңды сан нұрға бұрмасаң,
Көлкіген көл болып кетпесең,
Теңіз боп тербеліп тұрмасаң,

Толық

Алқымға келді ақ нұрым

  • 0
  • 0

Алқымға келді ақ нұрым,
Ризамын саған, тағдырым.
Жапалақтайды ақша қар,
Жауады жиі жаңбырым.

Толық

Жылымық

  • 0
  • 0

Күн дегенің күн де емес, жылтыраған бір шырақ,
Бауырымен жорғалап, әрең жетті күншуақ.
Тасасында таулардың созылып бір жатты да,
Көлеңкелер етегі жиылмады бір шұбап.

Толық

Қарап көріңіз