Өлең, жыр, ақындар

Тәңірінен бармақтай бақ сұраған

  • 13.01.2022
  • 0
  • 0
  • 632
Тәңірінен бармақтай бақ сұраған,
Қайда барсаң – жылап жүрген бір адам.
Жаңбыр жұтып, мұзды ерітіп, қар басып,
Қырық жамау жүректерін құраған.
Жапырақ іздеп жабырқады жылы күз,
Жалғыздықтан жапа шекті Ұлыңыз.
Төзіп-төзіп тебінгіде терледі
Шытырлаған Төзім атты шыныңыз.
Терін текке төгіп жүрген құлдармыз,
Мағынасыз өтіп кеткен жылдармыз.
Арқасына қайыс қамшы көп төнген
Сынақтардан сағы сынды сындарлы із.
Біз құлдармыз. Қоғам бізді құл қылған,
Кісенім бар, шылдырайды сылдырмам.
Табандардың жаншылады астында
Менің ерен еңбектерім тындырған.
Тоқып келдік бітпейтұғын өрмекті,
Өмір деген өрнектермен көрнекті.
Өрнек өріп шықса деп ек өрмектен,
Ерен ісім ебін таппай кер кетті.
Қозғалмаймыз бір нүктеде әдемі,
Тірі жанға жылжу ғана тән еді.
Бізге қолын үнсіз ғана созады
Қозғалыс пен қимылдардың әлемі.
Қол бұлғайды арамызда шыны есік,
Ар жағында құлпырады гүл өсіп.
Зымыран жыл заулап өтіп барады
Жел суырып, табанынан құм есіп.
Барлығына тәуелді боп тұрғанбыз,
Күннен қорқып, көзімізді жұмғанбыз.
Көлеңкеге мойнымызды бұрғанбыз,
Біз құлдармыз, біз құлдармыз, құлдармыз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уыз аңқып сәбидің жөргегінен

  • 0
  • 0

Уыз аңқып сәбидің жөргегінен,
Жусан исі бұрқырап өрде кілең,
Тақиясын шешкенде, тер аңқыған
Әкем исі жетеді төрдегіден.

Толық

Арман құсым қанатын керген еді

  • 0
  • 0

Арман құсым қанатын керген еді,
Жаз айының жарқырап шат күндері.
Жұпар шашып маңайға тербеледі
Ай астында Арыстың ақ гүлдері.

Толық

Құдайым, талап берген, бақ бермеген

  • 0
  • 0

Құдайым, талап берген, бақ бермеген,
Арғымақ ырғып тұрды ақ кермеден.
Маралтай тірісінде жүрді есікте,
Топастар уәж жолдаса қақ төрменен.

Толық

Қарап көріңіз