Өлең, жыр, ақындар

Құдайым, талап берген, бақ бермеген

  • 13.01.2022
  • 0
  • 0
  • 521
Құдайым, талап берген, бақ бермеген,
Арғымақ ырғып тұрды ақ кермеден.
Маралтай тірісінде жүрді есікте,
Топастар уәж жолдаса қақ төрменен.
Құбылып қырық өлең қырық күнде,
Тотықұс түрленгендей тұрып мүлде.
Жаудырап жаухар тасқа айналады ол,
Қанатын қырықпадың не, қырықтың не?
Сұм заман ақымақтың асы болған,
Домалап түу-у төбеге тасы барған.
Керек деп алтын қайық арбасуға,
Бұл өмір долы өзен боп тасып алған.
Шиырып шарға салған тас болатты,
Жасындар жалт етті де, жас боп ақты.
Құрбақа арумын деп көз арбайды,
Күймеге айналдырып асқабақты.
Қалбаңдап қара бауыр қасқалдағым,
Қарлықты шындық іздеп машқардағы үн.
Серіліктің қайда қалды сеңсең тоны,
Ей, менің қара бешпент, ақ шалбарым?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мың сәлем саған, Париж бен Лондон, Москва

  • 0
  • 0

Мың сәлем саған, Париж бен Лондон, Москва,
Таусыла жаздап кірпігін ашты жас тұма.
Жанардың жасын ақ жаңбыр қылып төктім мен,
Көктемде шықққан жап-жасыл күннің астына.

Толық

Күннің көзі тұрғанда жадырамай

  • 0
  • 0

Күннің көзі тұрғанда жадырамай,
Көңілденіп жүрмекші бәрі қалай?
Күз келді деп күрсініп тұрып-тұрып,
Өмір – өзен ағады әрі қарай.

Толық

Неткен күн жаңбыр менен қары аралас

  • 0
  • 0

Неткен күн жаңбыр менен қары аралас,
Ұмтылар ақ болуға қара ала ағаш.
Жаңбыр мен қар бірлігін мақұлдаймын,
Табиғат жаныңды әсте жараламас.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер