Өлең, жыр, ақындар

Құдайым, талап берген, бақ бермеген

  • 13.01.2022
  • 0
  • 0
  • 470
Құдайым, талап берген, бақ бермеген,
Арғымақ ырғып тұрды ақ кермеден.
Маралтай тірісінде жүрді есікте,
Топастар уәж жолдаса қақ төрменен.
Құбылып қырық өлең қырық күнде,
Тотықұс түрленгендей тұрып мүлде.
Жаудырап жаухар тасқа айналады ол,
Қанатын қырықпадың не, қырықтың не?
Сұм заман ақымақтың асы болған,
Домалап түу-у төбеге тасы барған.
Керек деп алтын қайық арбасуға,
Бұл өмір долы өзен боп тасып алған.
Шиырып шарға салған тас болатты,
Жасындар жалт етті де, жас боп ақты.
Құрбақа арумын деп көз арбайды,
Күймеге айналдырып асқабақты.
Қалбаңдап қара бауыр қасқалдағым,
Қарлықты шындық іздеп машқардағы үн.
Серіліктің қайда қалды сеңсең тоны,
Ей, менің қара бешпент, ақ шалбарым?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қария айтқан бір сөз бар арлы ұғымда

  • 0
  • 0

Қария айтқан бір сөз бар арлы ұғымда,
Сексеуілді сындырмас қарлы құмда.
Жүрек құрғыр саңқылдап сөйлеп кетсе,
Дауыстаймыз, болмайды қарлығуға.

Толық

Шалқығандай от тілі ыстық үйден

  • 0
  • 0

Шалқығандай от тілі ыстық үйден,
Қызыл күнді бетке алып ұшты күймем.
Кешкі шапақ шөмеле төбесіне
Шашыратып қып-қызыл ұшқын үйген.

Толық

Бір ақ жарық келеді. Күшті жарық

  • 0
  • 0

Бір ақ жарық келеді. Күшті жарық,
Айқай салып барады ішті жарып.
Бауыры аппақ қарлығаш топ-тобымен
Қара орманнан топталып ұшты барып.

Толық

Қарап көріңіз