Өлең, жыр, ақындар

Төгіліп қыркүйектің нұры көктен

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 462
Төгіліп қыркүйектің нұры көктен,
Ақ қайың мұңаяды сыры кеткен.
Үзілді жапырақтар, күз келді... деп
Айналып кете алмай жүр тірі көктем.
Сол көктем. Жүректегі тірі көктем,
Санадан шықпай қойды жыры көптен.
Жасыл түс жастығымен қоштасады
Көк орман бұйра басын бұрып еппен.
Мәңгілік елес болған бір күн демі,
Көктемді ұмытуым мүмкін бе еді?
Арнаға ағыс құйып бара жатыр
Ағылған жылғалардың жыр күндері.
Арнаға ағыс құйып бара жатыр,
Қыркүйек... ол да көктем, қара да тұр.
Кеудесін желге төсеп желбірейді
Дәу емен оқшау тұрған дара батыр.
Тағы да жауар жаңбыр, келесі қар,
Көшеде сол көктемнің елесі бар.
Ақ тұман арасында ұмыт қалған
Арманның ақ желкенді кемесі бар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алыстарға апар мені, ақ үміт

  • 0
  • 0

Алыстарға апар мені, ақ үміт,
Сыңар бұлттың қанатына таңылып.
Шашын жайып қара түндер келгенде,
Жалғыздықтың жырын жаздым жабығып.

Толық

Көлдерде балық біткен шоршып қайнап

  • 0
  • 0

Көлдерде балық біткен шоршып қайнап,
Шалқыған мұхит болды шалшықты аймақ.
Кеулімжай бала көңіл, дана көңіл
Жүреді қапталына торсық байлап.

Толық

Мен құл емеспін

  • 0
  • 0

Мен құл емеспін,
Мен күң емеспін,
Жетегімен жүргем жоқ құр елестің.
Ауытқыған заманның мұңын кешіп,

Толық

Қарап көріңіз