Өлең, жыр, ақындар

Қара түннің қойнауында қалғыған

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 450
Қара түннің қойнауында қалғыған,
Мен отырмын таңға тіреп басымды.
Жұлдыздар-ай, сен не дейсің ал бұған,
Бұрымдарым ақ төсекте шашылды.
Мен жұтамын қыстың ғажап сәулесін,
Болмай қалды жұтпасыма, жоқ шара.
Шақырады сырғанауға тау несін,
Босағаға сүйенгенде көк шана.
Жер жақсы ғой адамымен, тірлікпен,
Мен соларды сүйіп қалдым, ал, енді.
Ғұмыр кешкен татулықпен, бірлікпен
Жыпырлаған жұлдыз арман, қал, енді.
Шана, шана, сені көрем жатып ап,
Бала күннен қалған сұлу естелік.
Артынан бір жүрмейікші қапы қап,
Сырғанақтар мекеніне кеш келіп.
Достарым да, жауларым да көбейді,
Қараңғы түн, қолтығымнан демеші.
Алдағы күн, келесі апта не дейді,
Сау бола тұр, кездескенше келесі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешегіден күлкісі артық, мұңы артық

  • 0
  • 0

Кешегіден күлкісі артық, мұңы артық,
Таңдар атты тағы да бір мұнартып.
Ине-жіптен жаңа шыққан жас күннен
Көпті көрген көне кезім мың артық.

Толық

Мейірім тұрды демін ішіне алып

  • 0
  • 0

Мейірім тұрды демін ішіне алып,
Жанында күлімдеген кісі қалып.
Шайқалып шаттық тұрды шыр айналып,
Алтын нұр аппақ айдан ішіп алып.

Толық

Тербетіп, тебірентіп мұң ырғағы

  • 0
  • 0

Тербетіп, тебірентіп мұң ырғағы,
Жайнаған жастығымды күн ұрлады.
Жұпарын сарайыма себеледі
Айналып жылдарымның жұмыр бағы.

Толық

Қарап көріңіз