Өлең, жыр, ақындар

Қара түннің қойнауында қалғыған

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 504
Қара түннің қойнауында қалғыған,
Мен отырмын таңға тіреп басымды.
Жұлдыздар-ай, сен не дейсің ал бұған,
Бұрымдарым ақ төсекте шашылды.
Мен жұтамын қыстың ғажап сәулесін,
Болмай қалды жұтпасыма, жоқ шара.
Шақырады сырғанауға тау несін,
Босағаға сүйенгенде көк шана.
Жер жақсы ғой адамымен, тірлікпен,
Мен соларды сүйіп қалдым, ал, енді.
Ғұмыр кешкен татулықпен, бірлікпен
Жыпырлаған жұлдыз арман, қал, енді.
Шана, шана, сені көрем жатып ап,
Бала күннен қалған сұлу естелік.
Артынан бір жүрмейікші қапы қап,
Сырғанақтар мекеніне кеш келіп.
Достарым да, жауларым да көбейді,
Қараңғы түн, қолтығымнан демеші.
Алдағы күн, келесі апта не дейді,
Сау бола тұр, кездескенше келесі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің жаным ән тұнған, бұлақ тұнған

  • 0
  • 0

Менің жаным ән тұнған, бұлақ тұнған,
Көкірегін ояттты бұлап құмнан.
Алқымына симаған ару шабыт
Бозбаланың қолынан гүл ап тынған.

Толық

Дидарың неткен жайдары

  • 0
  • 0

Дидарың неткен жайдары,
Жарқырап келген жаңа күн.
Бұрқылдап тірлік қайнары,
Гүлдерге тұнды алабым.

Толық

Әлдеқайдан, жұмбақтау бір белдіктен

  • 0
  • 0

Әлдеқайдан, жұмбақтау бір белдіктен,
Ажырамай қазақылау елдіктен,
Ғарыш жаққа ғажап сәлем жолдаймын,
Жер шарынан, параллельдік ендіктен.

Толық

Қарап көріңіз