Өлең, жыр, ақындар

Күннің көзі тұрғанда жадырамай

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 995
Күннің көзі тұрғанда жадырамай,
Көңілденіп жүрмекші бәрі қалай?
Күз келді деп күрсініп тұрып-тұрып,
Өмір – өзен ағады әрі қарай.
Өмір – өзен ағады, тоқтамайды,
Қозғалысты, өйткені, көп қалайды.
Ұясына батқан күн күреңітіп,
Жоқтап тұрған секілді өткен айды.
Өткен қайта оралмас өкінгенмен,
Белдер қайта гүлдемес бекінгенмен.
Дауылдардың дабысы даңқ асырып,
Желдің аты жетеді жетім деммен.
Күннің көзін іздеген көбелек ем,
Жаңбыр нені айтады себелеген?
Жапыраққа жүректен сүгірет сап,
Жаз айналып барады төбеменен.
Қанаттарын құлаштап қалғанда бұлт.
Көлеңкелер көлбейді қалбаң қағып,
Желмен ұшып жетпейді маған неге
Үмітімнің үкісі алдан нағып?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дидарың неткен жайдары

  • 0
  • 0

Дидарың неткен жайдары,
Жарқырап келген жаңа күн.
Бұрқылдап тірлік қайнары,
Гүлдерге тұнды алабым.

Толық

Бұлақтарым үн құсап

  • 0
  • 0

Бұлақтарым үн құсап
Күмбірледі.
Бұраң қағып жолдарым
Жүрдім деді.

Толық

Менің жаным ән тұнған, бұлақ тұнған

  • 0
  • 0

Менің жаным ән тұнған, бұлақ тұнған,
Көкірегін ояттты бұлап құмнан.
Алқымына симаған ару шабыт
Бозбаланың қолынан гүл ап тынған.

Толық

Қарап көріңіз