Өлең, жыр, ақындар

Күннің көзі тұрғанда жадырамай

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 886
Күннің көзі тұрғанда жадырамай,
Көңілденіп жүрмекші бәрі қалай?
Күз келді деп күрсініп тұрып-тұрып,
Өмір – өзен ағады әрі қарай.
Өмір – өзен ағады, тоқтамайды,
Қозғалысты, өйткені, көп қалайды.
Ұясына батқан күн күреңітіп,
Жоқтап тұрған секілді өткен айды.
Өткен қайта оралмас өкінгенмен,
Белдер қайта гүлдемес бекінгенмен.
Дауылдардың дабысы даңқ асырып,
Желдің аты жетеді жетім деммен.
Күннің көзін іздеген көбелек ем,
Жаңбыр нені айтады себелеген?
Жапыраққа жүректен сүгірет сап,
Жаз айналып барады төбеменен.
Қанаттарын құлаштап қалғанда бұлт.
Көлеңкелер көлбейді қалбаң қағып,
Желмен ұшып жетпейді маған неге
Үмітімнің үкісі алдан нағып?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғаламат

  • 0
  • 0

Таңның күліп атқандығы ғаламат,
Қызғылт кештің батқандығы ғаламат.
Бауыры аппақ қарлығаштың аспанда
Қанаттарын қаққандығы ғаламат.

Толық

Шаңқай түс

  • 0
  • 0

О, ғажап, жарқын дала, жарқын дала,
Ұлылық – ұмтылыс бар парқыңда да.
Тірлікке кештеу келіп қалғаннан соң,
Көремін ұлы көштің артын ғана.

Толық

Құрметті жер бетінің тұрғындары

  • 0
  • 0

Құрметті жер бетінің тұрғындары,
Кетеді қаңтар айдың бір күн қары.
Айтыла да бермейді әннің бәрі,
Жазыла да бермейді жырдың бәрі,

Толық

Қарап көріңіз