Өлең, жыр, ақындар

Күн боп

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 364
Жер жоқ – жасыл бояуда қалқып тұрмын,
Мақпал сезімінде – барқыт түннің.
Көліммен бұл өлкеге көлкіп кірдім,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!

Сезіндім, сені – мекеннен де биік,
Даналығыңды, даралығыңды сүйіп.
Жақындай қалсам – қанаттарым күйіп,
Күн боп, шапанымды жайды тауға!

Мына орманда сыңсыған – мың жасау мұң,
Мұң ішінде мұнартып, бір жасармын!
Жапырағыңның көз жасын жырға салдым,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ол – сондай күй

  • 0
  • 0

Рухтың жайын ол айтар – егілесің ал келіп
Жаның толқып жатады, ел түсінбес халге еніп.
Мұң шанақтан шығады үкі таққан – сәнденіп
Ол – сондай күй

Толық

Қуаныш жасы

  • 0
  • 0

Күз жапырағымен дос болып жүрдім, үзіліп,
Ауада бірге сенделіп.
Ұшу бақытыма тау да тұрды, қызығып,
Самалыма емделіп.

Толық

Періште қанатынан

  • 0
  • 0

Періштенің қанатынан қауырсын алып,
Жыр жаздым – мөп-мөлдір!
Нұрыма ғұсыл ап, тауым қуанып,
Гүл қылып, қаулатты, қайғысын шеккен жыр!

Толық

Қарап көріңіз