Өлең, жыр, ақындар

Күн боп

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 428
Жер жоқ – жасыл бояуда қалқып тұрмын,
Мақпал сезімінде – барқыт түннің.
Көліммен бұл өлкеге көлкіп кірдім,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!

Сезіндім, сені – мекеннен де биік,
Даналығыңды, даралығыңды сүйіп.
Жақындай қалсам – қанаттарым күйіп,
Күн боп, шапанымды жайды тауға!

Мына орманда сыңсыған – мың жасау мұң,
Мұң ішінде мұнартып, бір жасармын!
Жапырағыңның көз жасын жырға салдым,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хал тілі

  • 0
  • 0

Гүл көзінен шық тамды,
Мөлдірін-ай!
Қайда апарып жағамын, жан күнін-ай!
Кім түсінер, мүк халді?

Толық

Жауһар

  • 0
  • 0

Көкжиектен сары уыз таң құлайды,
Отырамын жырыммен жеке қалып.
Жан самалым тербесе, балбырайды,
Ей, ақ қайың – жапырағың бөпе болып.

Толық

Сен қандай ұлықсың

  • 0
  • 0

Сен қандай ұлықсың!
Сен деп ем, бақ гүлдеді,
Мендегі шоқтың демі –
Жылытар, күллі әлемді

Толық

Қарап көріңіз