Өлең, жыр, ақындар

Күн боп

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 422
Жер жоқ – жасыл бояуда қалқып тұрмын,
Мақпал сезімінде – барқыт түннің.
Көліммен бұл өлкеге көлкіп кірдім,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!

Сезіндім, сені – мекеннен де биік,
Даналығыңды, даралығыңды сүйіп.
Жақындай қалсам – қанаттарым күйіп,
Күн боп, шапанымды жайды тауға!

Мына орманда сыңсыған – мың жасау мұң,
Мұң ішінде мұнартып, бір жасармын!
Жапырағыңның көз жасын жырға салдым,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сіз берген сырнайды тарттым

  • 0
  • 0

Мұң шағудың соңғы нотасы бұл – Құтыбым,
Аластадым да, жалған дүниенің түтінін.
Бұлбұлым күліп, сыйқырлы, жұмбақ, жұтып үн,
Сіз берген сырнайды тарттым!

Толық

Ертегі көл

  • 0
  • 0

Таудың алқабындағы нота едім,
Іңірдің суретін салдым, жырмен.
Алаулап, күліп батар едім,
Сәтте, кемпірқосақ күлген!

Толық

Күн болдым бүгін

  • 0
  • 0

Теңіз астын тұншығып, мың шарлағам,
Тар болып, жер-шар маған.
Әлемнен бір сый алдым, ханша алмаған,
Күн болдм бүгін!

Толық

Қарап көріңіз