Өлең, жыр, ақындар

Қанатым қан-жоса боп

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 462
Теңіздің толқыны ма ем,
Ей, көк жақ, төркінім ең!
Саған сөйледім, хал тілімен,
Қанатым қан-жоса боп, ұшып келем!

Өртімді түн бөліскен,
Шығам-, деп, Күн кеп, іштен!
Шешініп, дүние атты мың кебістен,
Қанатым қан-жоса боп, ұшып келем!

Гүлімді теріп алғам,
Шашымды көктемменен өріп алғам.
Жырымды ел аралатқан сері –жалған,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем!

Түнді атқан жасын ба едім,
Жарылмай, күні өтпеді, басым менің.
Жер тар-, деп, қара жерде көсілмедім,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем!

Мінезді жырым менің,
Бойында шырқыраған құлын демім.
Тербетіп, жұпар дала гүлді белін,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Немерелерім

  • 0
  • 0

Сәби күлкісі – сыңғыры қандай,
Сиқырлы дауыс, бұлбұлы қандай!
Жүрегі пәктің әр күні қардай,
Немерелерім, балапандарым!

Толық

Ол – сондай күй

  • 0
  • 0

Рухтың жайын ол айтар – егілесің ал келіп
Жаның толқып жатады, ел түсінбес халге еніп.
Мұң шанақтан шығады үкі таққан – сәнденіп
Ол – сондай күй

Толық

Таңды күткен

  • 0
  • 0

Түн күзетіп, жыр отыр,
Ақтарылар, сыр ақыр!
Шыға келер, тұра тұр,
Таңды күткен бір жанмын!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар