Өлең, жыр, ақындар

Қанатым қан-жоса боп

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 435
Теңіздің толқыны ма ем,
Ей, көк жақ, төркінім ең!
Саған сөйледім, хал тілімен,
Қанатым қан-жоса боп, ұшып келем!

Өртімді түн бөліскен,
Шығам-, деп, Күн кеп, іштен!
Шешініп, дүние атты мың кебістен,
Қанатым қан-жоса боп, ұшып келем!

Гүлімді теріп алғам,
Шашымды көктемменен өріп алғам.
Жырымды ел аралатқан сері –жалған,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем!

Түнді атқан жасын ба едім,
Жарылмай, күні өтпеді, басым менің.
Жер тар-, деп, қара жерде көсілмедім,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем!

Мінезді жырым менің,
Бойында шырқыраған құлын демім.
Тербетіп, жұпар дала гүлді белін,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жамалыңды көрсем-ау

  • 0
  • 0

Көктегі сәт пе, жердегі сәт пе, айырман,
Дастархан толы бал тамған жырлар қойылған.
Күлкі төгілді, сүттей боп тұнған Айымнан
Жамалыңды көрсем-ау!

Толық

Махаббатың мақамы мың хикметтен тұрады

  • 0
  • 0

Сағыныштың сазынан жүрек-құмыра сыңғырлар,
Тұңғиық сол тылсымның сырын айтса, бұл Гүлнәр.
Көзден жасын төгеді, аңыратып, бұлбұлдар,
Махаббатттың мақамы – мың хикметтен тұрады!

Толық

Жаратқанды пәктеп тұр

  • 0
  • 0

Жәннәт күлкі – мендегі, гүл жихазын құрғамын,
Шашбауында көктемнің – сыңғырлаған сырға-күн!
Алау түске шомылған – ымырттағы жырларым,
Жаратқанды пәктеп тұр!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар