Өлең, жыр, ақындар

Қанатым қан-жоса боп

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 505
Теңіздің толқыны ма ем,
Ей, көк жақ, төркінім ең!
Саған сөйледім, хал тілімен,
Қанатым қан-жоса боп, ұшып келем!

Өртімді түн бөліскен,
Шығам-, деп, Күн кеп, іштен!
Шешініп, дүние атты мың кебістен,
Қанатым қан-жоса боп, ұшып келем!

Гүлімді теріп алғам,
Шашымды көктемменен өріп алғам.
Жырымды ел аралатқан сері –жалған,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем!

Түнді атқан жасын ба едім,
Жарылмай, күні өтпеді, басым менің.
Жер тар-, деп, қара жерде көсілмедім,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем!

Мінезді жырым менің,
Бойында шырқыраған құлын демім.
Тербетіп, жұпар дала гүлді белін,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күнікей қыз

  • 0
  • 0

Шыршаның жүрегінде тиын отыр,
Сап-сары, үлпілдеген сезім болып.
Сел-нөсер көк төсінен құйып жатыр,
Менің сексен көл болған кезім болып,

Толық

Бұл – сұлу муза

  • 0
  • 0

Жанның күлкісі – сыңғыры қандай!
Сыйқырлы дауыс, бұлбұлы қандай!
Жүрегі пәктің әр күні қардай,
Бұл – сұлу муза!

Толық

Аспан жерге моншағын

  • 0
  • 0

Самалдың саусақтары – ауада жыр жазып жүр,
Ей, ақын, қиялдан түс, болдың ба, мұң қазып бір!
Алтын ғасырында – сөздерің тыңдалып тұр,
Аспан жерге моншағын төгіп алды!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер