Өлең, жыр, ақындар

Гүл жүрек

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 877
Мені де демейтін жандар бар екен,
Рухани жанның мұңы – зор екен!
Мына – ойсыздау дүниеде
Адамға керегі – ар екен!

Мағынасыз күлкілер қаптаған,
Мағынға ұмтылып, шоқ болам!
Қақпандай, тұсауын құратын
Дүниенің керегі жоқ маған!!!

Тыңдасам, дауысы- зар, неткен,
Жуайын, аппақ қар боп, мен!
Қыстың ішінде жүрсем де,
Жырларым – өр көктем!!!

Толқыным тасыйды, түнді жеп,
Жүремін, жынды боп!
Ұлы таңның алдында уды жұтып,
Алаулап, ашылды, гүл-жүрек!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Інжу-жыр

  • 0
  • 0

Жасыл жапырақтар,
Жылап болдың ба?
Мөп-мөлдір шыққа
Ұнап қалдың ба?

Толық

Ей, қазағым, көзіңді аш

  • 0
  • 0

Пәк жүректер мұхиты – толқынданып барады,
Дүниеге қыс түсіп, салқын болып барады.
Тажал – сұмның қолында халқым қалып барады,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Толық

Ұрпағың тұр, алдыңда

  • 0
  • 0

Яссауи бабам, сенің Иеме ессіздігіңнен
Есі ауып қалды, даланың.
Көбелектей көзсіз жырыммен
Жаңбырдың суретін саламын!

Толық

Қарап көріңіз