Өлең, жыр, ақындар

Гүл жүрек

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 824
Мені де демейтін жандар бар екен,
Рухани жанның мұңы – зор екен!
Мына – ойсыздау дүниеде
Адамға керегі – ар екен!

Мағынасыз күлкілер қаптаған,
Мағынға ұмтылып, шоқ болам!
Қақпандай, тұсауын құратын
Дүниенің керегі жоқ маған!!!

Тыңдасам, дауысы- зар, неткен,
Жуайын, аппақ қар боп, мен!
Қыстың ішінде жүрсем де,
Жырларым – өр көктем!!!

Толқыным тасыйды, түнді жеп,
Жүремін, жынды боп!
Ұлы таңның алдында уды жұтып,
Алаулап, ашылды, гүл-жүрек!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жауһар

  • 0
  • 0

Көкжиектен сары уыз таң құлайды,
Отырамын жырыммен жеке қалып.
Жан самалым тербесе, балбырайды,
Ей, ақ қайың – жапырағың бөпе болып.

Толық

Алтын ғасырлық теңменен

  • 0
  • 0

Ғажайыптардың мекенін бетке алғанда,
Лала-раушан гул жол қарап.
Ғайыптан келген қуаныш жүрек жарғанда
Боласың, сұлу, таңнан ақ!!!

Толық

Пәкизә көркемім

  • 0
  • 0

Қуанышыма гүл шаштың ба екен,
Ақық, маржаннан жыр шаштың ба екен?
Сенімен нәзік сырластым ба екен,
Пәкизә көркемім!

Толық

Қарап көріңіз